LUBIAN: Bonisimo. Eu por moito que cabilo no asunto non me...

De esto fai moitos anos. Contaba miña sogra, que cando ela era moza, tiñan unha veciña que le lavaba a roupa a un teniente mais a súa muller, xa que ésta era algo fina, da capital, e non sabia lavar a roupa no rigueiro, puña a disculpa que si os mozos lle miraban o traseiro, que si as formigas subian po las pernas, que si os grilos non sei quei... (todo o mundo se metía con ela.)
Solución, con esta veciña resuelto o problema, a muller toda feliz por ganar catro cadelas. Todo ben hasta que un día entre a roupa que lle dan pra lavar, aparece un sujetador da Señora, a outra que nunca vira semejante artiluxo, ponse a miralo remiralo, (os ollos como platos) sin pensalo mais, colle o sujetador na mau toda enfurecida e vai a casa dos abuelos da miña muller, quero que vexaís a porquería que me dan pra lavar ¡pero que se pensará o tiu guarro éste! farto de traelo él nos cojones todos os días y ahora que lo lave eu.
Se acabó, as miñas maus non lavan mais roupa pra esa xente, que o faga ela que si le ten medo os grilos < Que os cape> encima o carallo do teniente menuda hernia debe de ter o fulano ¿mira que pra encher estes cazolos tan grandes?

Bonisimo. Eu por moito que cabilo no asunto non me aclaro. ¿Como seria que a boa muller o darlle voltas e voltas os cazolos, o primeiro que se lle ven a cabeza son os cataplines do teniente? Jejeje