LUBIAN: A derradeira nevarada, amigo Piño, degallouche o acebeiro...

A derradeira nevarada, amigo Piño, degallouche o acebeiro da porta. Foi a neve do louxado ó caer en plancha enriba del. Pero quedou moi mal olivado. Vas precisar de cinco minutos para amañalo un pouco, cando volvas.
A neve do meu louxado, fronte a porta do garaxe, non me degallou as orellas, porque inda ando ben de reflexos, e froxei a tempo. Se non, alá van pra o carallo tamén! Ían ter peor arranxo co acebo.
Por certo: teñó debaixo do balcón, ó abrigo do norte e de Padornelo, dúas camelias: una rosa e outra branca. Dá ledicia ver os capullos e as frores de planta tan sensible, haxa neve, treboada ou faga sol.

Este ano parece ser, que a neve visita a Lubián con bastante frecuencia, dicen que é boa para ter boas cosechas, esperemos que sea así, aunque ahora no pueblo a parte da fruta, pouco máis se cosecha, si algún huerto por entretenimento.
Como ben dices, gracias os reflexos pudeches salvar as orellas (que Dios chos conserve moitos anos) primeiro salvar a cabeza, pero as orellas a parte do dolor o perdelas, tamén teín outra función mui importante, si se perden ¿cómo amarramos as gafas.?
Referente o ... (ver texto completo)