A derradeira nevarada, amigo Piño, degallouche o acebeiro da porta. Foi a neve do louxado ó caer en plancha enriba del. Pero quedou moi mal olivado. Vas precisar de cinco minutos para amañalo un pouco, cando volvas.
A neve do meu louxado, fronte a porta do garaxe, non me degallou as orellas, porque inda ando ben de reflexos, e froxei a tempo. Se non, alá van pra o carallo tamén! Ían ter peor arranxo co acebo.
Por certo: teñó debaixo do balcón, ó abrigo do norte e de Padornelo, dúas camelias: una rosa e outra branca. Dá ledicia ver os capullos e as frores de planta tan sensible, haxa neve, treboada ou faga sol.
A neve do meu louxado, fronte a porta do garaxe, non me degallou as orellas, porque inda ando ben de reflexos, e froxei a tempo. Se non, alá van pra o carallo tamén! Ían ter peor arranxo co acebo.
Por certo: teñó debaixo do balcón, ó abrigo do norte e de Padornelo, dúas camelias: una rosa e outra branca. Dá ledicia ver os capullos e as frores de planta tan sensible, haxa neve, treboada ou faga sol.
Este ano parece ser, que a neve visita a Lubián con bastante frecuencia, dicen que é boa para ter boas cosechas, esperemos que sea así, aunque ahora no pueblo a parte da fruta, pouco máis se cosecha, si algún huerto por entretenimento.
Como ben dices, gracias os reflexos pudeches salvar as orellas (que Dios chos conserve moitos anos) primeiro salvar a cabeza, pero as orellas a parte do dolor o perdelas, tamén teín outra función mui importante, si se perden ¿cómo amarramos as gafas.?
Referente o acebo da porta da casa, co zambombazo que levaría o caer a neve do louxado, pouco quedaría de él, xa era pequeno, tú si veís que ten algunha rama colgando, por favor, cuando pases por ahí cortalla con unha navalla.
Nos estamos esperando a que cante o cuco, para ir para Lubián, xa o estamos deseando, ahora tamén iremos unhos días a San Sebastián a ver aquela familia, e dar unha voltiña, por esas calles donde pasamos varios anos.
Un saúdo.
Como ben dices, gracias os reflexos pudeches salvar as orellas (que Dios chos conserve moitos anos) primeiro salvar a cabeza, pero as orellas a parte do dolor o perdelas, tamén teín outra función mui importante, si se perden ¿cómo amarramos as gafas.?
Referente o acebo da porta da casa, co zambombazo que levaría o caer a neve do louxado, pouco quedaría de él, xa era pequeno, tú si veís que ten algunha rama colgando, por favor, cuando pases por ahí cortalla con unha navalla.
Nos estamos esperando a que cante o cuco, para ir para Lubián, xa o estamos deseando, ahora tamén iremos unhos días a San Sebastián a ver aquela familia, e dar unha voltiña, por esas calles donde pasamos varios anos.
Un saúdo.