LUBIAN: Munto obrigado por tudo, penso que voçe tabein istá...

Non Sr 25 eu non vivo dos libros, inda que me dan moita vida, xa vin a historia dos cipotes, igual o papon ise tiña "micro" e mais por envidias que por pudor, pode ser tamen que, pa non ser uis mais que outros deixounos todos cortados polo seu patron. Estarei fora uis dias pero deixoles a todos un acertixo matematico.:
Van tres hirmaus a comprar un bocaillo, cada un de eles pon un euro pois, o bocadillo e grande e custa tres euros. O do bar, que ben podia ser o seu xefe, vendelles o bocadillo pero o velos tan famentos descontalles 50 centimos. Os rapaces todos contentos reparten 30 centimos, 10 para cada un e deixan 20 centimos para comprar logo una gaseosa. todos tan felices hasta que o mais vello bota as contas: "Cada un de nos puxo 90 centimos= 2,70 mais 20 para a gaseosa fain 2,90". Como pode ser isto? Si el cobroulles 2,50 e devolvelles 5 monedas de 10 centimos= a 3,00 euros?
Un saudo grande para todos os foreiros e a ver si se animan a contar algo, inda que solo sexa a resposta o problema.
Hasta a volta.

Munto obrigado sinor Xinxelo, por os deberes que nos deixa, teño que decerle referente ô seu problema xa me gostaría poder contestarle, como fixo ô ilustrado do Piño, más eu a tanto non xego, pois debidir nahún se meda bein. Oxe levei unha bronca mayuscula do meu xefe, dice que tein uns amigos no Hotel Ispan, ou Ispada, quería mandarle unha caixa de viño do albariño, bein ísto de reciclar fixemolo sampre más ahora o xefe dice que a que reciclar más,ê decer eu istaba rellenando as botellas que sobrarin onte nas mesas, más proba un bocadito duha logo da outra,ô caso que me olvidey do que él me dixera ò principio, total que fixe unha mistura tudo do mesmo, menosmal que vai pra Vilavella.
Pedo disculpas por non facerle os deberes, ispero que o finale do curso me aprobe igual.
Unha aperta.

252525. Gracioso o chiste... Veño observando, que si tes alto o sentido do humor, mui ben.
Ainda me chama máis a atención, que estando en Portugal, cómo carallo te chegan as noticias de Valladolid, por exemplo, cuando a Javier de la Riva Tuvo ese incidente coa ministra de Sanidad.
De todos modos, é mui gratificante que con éste Sr. Tanto a Srª Pita Moñuda cómo tú, puderáis solucionar ese problema de poder falar galego en alguhos basres donde sempre se falou. Enhorabuena.
Setí, non poder entablar conversación con vos ese día, hubéramos tomado unhos viños no Paseo Zorrilla, xa que por ahí, hai unhos bares de categoría.
Saudos.

Munto obrigado por tudo, penso que voçe tabein istá bein de humor.
Sinor Piño, referente ô da noticia enconcreto a parte que ô meu xefe ten no restaurante, sempre a razahún el mundo y de vez encuando doulle uhma ollada, perdón a razahún querea ter sempre, más niste caso concreto ê íse periódico, que ate fai pouco era director un tal guasón, pois verá a noticia ísa en concreto pasou ô siguiente ò dia que saliu nos periodicos ô meu xefe fixo un xesto osceno, dixo assín olla que a min ísta tia tambein me pon,ô que eo le dixe te pon ô qué, contestando él de inmediato mira Zé, coisa que eu aporbeitey pra madalo que se dera unha ducha fría.
Con relazahún os viños, quedan pendientes pra outra ocasión.
Tambein le aclaro que eu istou na capitale del reino de Ispaña, bueno istou a explicarme como ô diría ô meu xefe.
Unha aperta.