LUBIAN: Abecerrarse, dícese del pan que sale pegajoso....

Abecerrarse, dícese del pan que sale pegajoso.
Poda que o Piño nunca se le abecerrara o pan nin os roscois pois tiña moi boa mou. É outra dás palabras que me gusta, e a máis creo que é moi exclusiva da nosa zona. ¿Ou non?

Nótase que eres un estudioso de Cortés y Vázquez.
Cando cocíamos vinte fogazas de centeo para vinte días, na miña casa, algúns saían aborregados e outros estrombados.

Anda, colle agora ao colo ao da bicicleta de Veraneo en Lubián!

Algunha vez tamén me quedou o pan máis os roscois enbecerrados, a penas crecen, están faltos de levadura, nas panadería a parte de a levadura natural, formento, tamén se acompaña de levadura de fábrica.
Antes cuando se cocia o centeno nos fornos do pueblo, había que deixar un trozo de masa de formento, se cedia as veciñas, é despois o volver a necesitar recurría a outra persona que llo prestara, como cocian cada dez ou quince días non valía pra próxima vez.
Da miña edad máis ou menos, unha muller ... (ver texto completo)