Amigo Ricardo, tes más razahún do que un santo, cando me marchou a muller de casa que eu tanto amaba, penso que se nahún me puse maluco foi de milagro, digo ísto pois pasoume unha coisa parecida atua. Ahora a miña idade doume conta tarde que me tracen aquí a Brasil enganado, primeiro que había que limpiar ca un diñeiro,
resulta que marchan coa male xea, que eu na miña vida vira tanto diñeiro xunto y os gaxos quedan tan tranquilos, me refiero os meus colegas de viaxe, en difinitiva que meu mundo anda pra inganar ô outor meu, depois con relazahún ô do Mondarin ô mellor nin él sabía nada, inganarono pra ahora ter a xente pendinte da caixa tonta, mentras tanto pasale a ganas de comer, amigo Ricardo ô último que puseste na tua mensaxe ê munto bon.
resulta que marchan coa male xea, que eu na miña vida vira tanto diñeiro xunto y os gaxos quedan tan tranquilos, me refiero os meus colegas de viaxe, en difinitiva que meu mundo anda pra inganar ô outor meu, depois con relazahún ô do Mondarin ô mellor nin él sabía nada, inganarono pra ahora ter a xente pendinte da caixa tonta, mentras tanto pasale a ganas de comer, amigo Ricardo ô último que puseste na tua mensaxe ê munto bon.