LUBIAN: Hola, Pepita, pra mín tamén foi emocionantísimo conocerte...

Cuanto me alegro haberte conocido, por fin lle podo por cara e voz as tuas palabras non te podes imaxinar a sorpresa que me lebein o que menos podia pensar era verte na procesión cando te vin falando con miña irman non se me podía pasar po la cabeza que foras tú aunque sabía que ese fin de semana estarías en Lubian. foi moi grato haberte conocido, tamen a teu marido moi agradable e moi simpático e tua nena moi guapa. por fim xa conozo a dous foreros espero conocer a mais pra próxima qudan pendientes inda cho sei aumque o conozo de fai anos e o vin de lexos cando fun a Lubian a ver o concierto da Saivane pero nunca falein con el e tamen o Barxes espero conocelos pronto un saudo a todos

Hola, Pepita, pra mín tamén foi emocionantísimo conocerte en persona, por fín, como lle contei a teu irmao onte (hasta en eso temos telepatía, pois onte a noite as duas estábamos a contar no mismo foro a mismo vivencia, sin sabelo:-). É encima no mismo día conocín o Peteretiño e a tua irmá Quinita, ¡qué máis se pode pedir!:-)

A tua cara de sorpresa quedou retratada nunha foto, xa viche que o meu encanto de marido andaba por alí dispara que dispara e así te pillou, xa te a enseñarei cuando nos vexamos de novo.

Pouquiño a pouco xa nos pomos cara casi todos, fáltame teu irmao Ballesteros, pero non tardará...

Recibe un abrazo virtual desta amiga que teis en Madrid-Lubián-Pereiro ou en cualquer parte que nos podamos atopar.

P. D.: (Qué peniña me da quen tú sabes, o pobriño non pode xa caer máis baixo, é patético, puaf...).