LUBIAN: Que bonito! A mín tamén me parece Rosa Linda esa muller,...

Que bonito! A mín tamén me parece Rosa Linda esa muller, tiña que nacer outra.

Quero aclarar que non me pareceu mal o de aquel día en Valladolid, o fin non nos conocíamos, surgiu o de ter que coller o taxi tan rápido, me chamou moito atención aquela parexa tan ben finchada, sí o sentí, ela unha Señora imponente, quixera vela de frente, tiña boas curvas, por algo falaban da Pita Moñuda! faciáis boa parexa.
Cerca de donde nos vimos, está a pérgola dos jardines do Campo Grande, pra proxima vez que nos vexamos, temos ir a esa terraza, tomaremos unhas cervezas ou ó que nos parecca, é un lugar ideal ahora xa están os árboles en flor, os pavos reales lucindo o sue abanico multicolor, po las tardes música pra escoitar é bailar si apetece, se está de maravilla, bueno hay un pequeno problema, que baixan as ardillas dos árboles e te limlpian os aperitivos que poñen os camareros nas mesas, son graciosas é superlistas.
Ahora tamen toca descansar unhos días, unha aperta a tod@s que visitades este foro.

Fíjate, querido Piño, qué bien escribe el gallego nuestro buen amigo Zé. Le enseñan castellano y brasileiro en el convento de Pernambuco, y lo que aprende es el gallego.
Aquel día en El Campo Grande, cuando viste a mi adorado Zé das Carvalhas, la que iba de bracete con él no era yo, que esta Pitina ya era su ex. ¿Las faldas de ella eran negras? Por que si no era el Padre José, por quien me dejó plantada un día del Orgullo Gay, era la muñeca hinchable que se compró para reemplazarme, con la que solía ... (ver texto completo)

Aprezado Piño: Totalmente de acordo co que dice o sinor, penso que mulleres como Rosa Linda nahún debían de morrer, agora referente o día de Valladolide, eu penso que a miña amada Pita Moñuda istaba de bon ver.

Unha aperta.