Sinor Ocarballo: Voçe téin a fama de duro, más teño de decirle munto obrigado por recordarse de min, aunque sexa en último, lugar eu entendo, so faltaría que se recordara do portugués en primeiro lugar, béin dito ísto por unha vez teño que decirle que istou de acordo en la sua aprezazahún.
Unha aperta.
Unha aperta.
Los últimos serán los primeros, Sr. Zé...:-)
Aprezada sinora, O Candil: Le teño que dicir que usted en pocas parábolas dixo munto, téin gañada la simpatía del padre Xosé, me dixo dile a ísa adorable sinora que ela cree, coisa que claro eu le preguntei por qué me dices ísto padre,-munto sencillo mira nuestro sinor tiña unha viña, claro tiña muntos compromisos de xente quería ir a traballar pra él, totale que muntos forin a mañán como tiñan de constume outros forin a meodía a coisa que outros encontrounos de ociosos a la tarde conclusiahún que tudos forin traballar pra él, cando xegou a noute os últimos forin os primeros en cobrar un penique, claro os outros esperaban más xa que els traballaran tudo día de sol a sol, claro mormuraban que debían percibir más, peor nahún foi assín, bueno nahún le quero cansar o mellor eu nahún entendin béin lo que me explicó el padre, pero se vei que para él téin munta importancia.
Unha aperta.
Unha aperta.
Vostede sempre entende ben, Sr. Zé. De feito, é dos foreiros con máis entendedeiras de toda a comarca. Nunca da puntada sin fío, non hai tema do que o señor non entenda, da igual que sexa antiguo ou da máis rabiosa actualidade, de bromas ou de veras, sin faltar o respeito pero sin deixar títere con cabeza... ¡vaia personaxe que soupo crear!... Recordos o padre José que, por o que conta vostede, debe ser un bendito, pido a sua bendición.
Saludos, coma sempre, a todos os foreir@s de boa vontade.
Saludos, coma sempre, a todos os foreir@s de boa vontade.
