
Seguimos a voltas con ADIF, máis co dichoso AVE, este tren, aunque para funcionar tuvera que vir atravesado... é exagerado o ancho que expropian con tal fin, xa non poden facer máis daño nas fincas, arboleda, fontes, camiños, fain é desfain como le da a gana, valoran é pagan con cuatro €. " é todos tan felices"
Non chegaba con esto, que ahora ADIF ven reclamando algunhas fincas de cuando expropiaron para facer o ferrocarril, que pasa por Lubián, de esto fará ochenta ú noventa anos, seguro que nos afectará a varios veciños de estos pueblos, a min xa van tres parcelas que veñen reclamando como titulares os de ADIF, estando estas a nombre meu no catastro, outra parcela a nombre da miña muller, dan un plazo muy corto para facer a reclamación, aportando documentos, hijuelas, de como son heredadas de nosos padres, do contrario pasarían a ser titulares dicha empresa, en algunhos casos, se trata de fincas cerradas con pared é varios castañeiros no seu interior, que hasta están distantes da via do tren. Xa fice a correspondiente reclamación, esperemos que será suficiente para subsanar este error.
Tamén me fastidia o pensar que para adquirir parte de estas parcelas, varios dos antepasados de todos estos pueblos, tiñan que ir a Cuba, Argentina, e outros países, un mes de barco, en pésimas condicions, para chegar o outro lado do océano, traballos que os explotaban o máximo, sempre co fin de poder manter a familia, aforrar cuatro pesetas, é chegando o pueblo comprar prados é leiras para poder ir tirando malamente.
Así é a vida! ahora casi as regalamos, le damos pouca importancia as terras, sin embargo, hay quen anda ben fino, para adueñarse de dichas parcelas en nada que te descuides.
Non chegaba con esto, que ahora ADIF ven reclamando algunhas fincas de cuando expropiaron para facer o ferrocarril, que pasa por Lubián, de esto fará ochenta ú noventa anos, seguro que nos afectará a varios veciños de estos pueblos, a min xa van tres parcelas que veñen reclamando como titulares os de ADIF, estando estas a nombre meu no catastro, outra parcela a nombre da miña muller, dan un plazo muy corto para facer a reclamación, aportando documentos, hijuelas, de como son heredadas de nosos padres, do contrario pasarían a ser titulares dicha empresa, en algunhos casos, se trata de fincas cerradas con pared é varios castañeiros no seu interior, que hasta están distantes da via do tren. Xa fice a correspondiente reclamación, esperemos que será suficiente para subsanar este error.
Tamén me fastidia o pensar que para adquirir parte de estas parcelas, varios dos antepasados de todos estos pueblos, tiñan que ir a Cuba, Argentina, e outros países, un mes de barco, en pésimas condicions, para chegar o outro lado do océano, traballos que os explotaban o máximo, sempre co fin de poder manter a familia, aforrar cuatro pesetas, é chegando o pueblo comprar prados é leiras para poder ir tirando malamente.
Así é a vida! ahora casi as regalamos, le damos pouca importancia as terras, sin embargo, hay quen anda ben fino, para adueñarse de dichas parcelas en nada que te descuides.
Piño, como se suele decir:" Tienes más razón que un santo ". A cuenta del "progreso "nos estamos quedando sin pueblos... primero carretera general, después autovía, más tarde no se lo que será... y cada vez por un sitio distinto... Antes las vías del tren normales, ahora " El Ave ", nos dejan todo lleno de agujeros y barrancos... parece como si los topos se hubieran ensañado con nosotros.
En Castrelos, para esa carretera, de mierda, que han hecho, nos han expropiado medio pueblo... la metieron por la mitad de las fincas, sin tener en cuenta que unos metros más arriba pasaba un camino, sitio ideal para la carretera. No nos dejaron alcantarillado, ni entrada para las fincas, nos dejaron los caminos y las cañadas cortados, un desastre... a ellos solo les interesa su bolsillo, miran el mapa y trazan las líneas. Las Poulas, que es por donde pasa la carretera, era lo mejor que tenía Castrelos... el sustento del ganado durante las tardes, de todo el año. Cercadas, con manantiales, pozas y caños de riego, al lado de casa, soltaban las vacas y ellas solas subían... Si nuestros antepasados levantaran la cabeza, con la misma se volvían a morir del susto. Y que luego, y después de tanto tiempo, te vengan a reclamar...
En Castrelos, para esa carretera, de mierda, que han hecho, nos han expropiado medio pueblo... la metieron por la mitad de las fincas, sin tener en cuenta que unos metros más arriba pasaba un camino, sitio ideal para la carretera. No nos dejaron alcantarillado, ni entrada para las fincas, nos dejaron los caminos y las cañadas cortados, un desastre... a ellos solo les interesa su bolsillo, miran el mapa y trazan las líneas. Las Poulas, que es por donde pasa la carretera, era lo mejor que tenía Castrelos... el sustento del ganado durante las tardes, de todo el año. Cercadas, con manantiales, pozas y caños de riego, al lado de casa, soltaban las vacas y ellas solas subían... Si nuestros antepasados levantaran la cabeza, con la misma se volvían a morir del susto. Y que luego, y después de tanto tiempo, te vengan a reclamar...