Mi estimado amigo, no solo Luis Chamizo Triguero (Guareña 1894-Madrid 1945), escribió en castúo, hubo otros que como José Mª Gabriel y Galán que aunque salmantino (Frades de la Sierra), se caso con una extremeña y compone "El Cristo benditu, La Jedionda en sus famosas EXTREMEñAS (1902).
Ha habido muchos más, el primero que se conoce es Vicente Barrantes Moreno (Badajoz 1829 – 1898 Pozuelo de Alarcón)
Otros son:
Rogelio Triviño Forte (Almendralejo 1871-1905)
Antonio Reyes Huerta (Campanario 1887-1952)
José Ramírez López Uria (Jerez de los Caballero 1886-1933)
Juan Luis Cordero Gómez (Cáceres 1882-1955)
Anastasio Marcos Bravo "El tío Picho" (Riomalo de Abajo, 1896-Las Mestas, 1988) poeta Jurdano.
Vicénta Mesia autora de la obra "De las Dos Extremaduras" (poemas): Alanje, 1988
¡Qué jarto, qué jarto vengo!
He comío migas canas
En la majá de Nemesio.
¡Qué güenas, qué pringaitas!
Que bien están con su'sajos
Y aceitunas machaítas.
Otro poeta que siguió fielmente la huella de Gabriel y Galán fue
Olegario León Gutiérrez (Coria, 1906-1991). En 1984 publica
"A la Caura Vetona"
Pos el casu's qu'es verdá,
Que me quieru dil del pueblu,
Estoy muy jartu y tupíu,
De campu, chozu y borregus,
Asín, qu'estoy intentandu,
Jadelmi Guardia..., si pueu.
Intentaré ir poniendo poco a poco la poesía en Extremeño, si me lo permiten.
Saludos
El Corito.
Ha habido muchos más, el primero que se conoce es Vicente Barrantes Moreno (Badajoz 1829 – 1898 Pozuelo de Alarcón)
Otros son:
Rogelio Triviño Forte (Almendralejo 1871-1905)
Antonio Reyes Huerta (Campanario 1887-1952)
José Ramírez López Uria (Jerez de los Caballero 1886-1933)
Juan Luis Cordero Gómez (Cáceres 1882-1955)
Anastasio Marcos Bravo "El tío Picho" (Riomalo de Abajo, 1896-Las Mestas, 1988) poeta Jurdano.
Vicénta Mesia autora de la obra "De las Dos Extremaduras" (poemas): Alanje, 1988
¡Qué jarto, qué jarto vengo!
He comío migas canas
En la majá de Nemesio.
¡Qué güenas, qué pringaitas!
Que bien están con su'sajos
Y aceitunas machaítas.
Otro poeta que siguió fielmente la huella de Gabriel y Galán fue
Olegario León Gutiérrez (Coria, 1906-1991). En 1984 publica
"A la Caura Vetona"
Pos el casu's qu'es verdá,
Que me quieru dil del pueblu,
Estoy muy jartu y tupíu,
De campu, chozu y borregus,
Asín, qu'estoy intentandu,
Jadelmi Guardia..., si pueu.
Intentaré ir poniendo poco a poco la poesía en Extremeño, si me lo permiten.
Saludos
El Corito.