ARES: Van a dar as oito acábome de levantar, vou quitando...

Van a dar as oito acábome de levantar, vou quitando as legañas e teñome que lavar.
Logo me acerco a unha cafetería repostería en donde tamén venden pan, está alí onde o kiosco, pedirei un croasant e un café con leite onde mollar, leerei o diario e tamen á biblia que e o as, logo irei ata o Xuncal e de ali ata á Xunqueira que e un humedal, deixome ir polo pasadizo de madeira rodeado de árboles e un pastizal de espadañas e negritos que asemellan o mar, tamen salgueiros e algún viñedo que dan un plus á natureza, dou media volta en recuar ata desembocar por onde vin, e alí de novo mirando o mar ofrecese coqueto o puente da Ciscada.
E un nada de auga que por alí circula para decir que por algo esta demde hay setecientos anos e mais alí puxeron, din que e romano eu digo medieval que o fin de Roma e heredeiro.
Diría logo á descansar pero sería mentir non hai razón para estar cansado, en todo o trallecto cero grados de desnivel.
Ala cada cual eu o teño claro e o lugar que da calidade de vida, había que preguntar por que tanta xente do redor e da comarca o toma como patria pequena de adopción
Vivir en Ares