A sair da pasantía de don José e casi sendo noite, acostumbramos a faer algunha gamberrada pa logo sair correndo, era unha práctica habitual recomendada por prescripción facultativa como descarga de adrenalina, non fora a ser que se neurotizara a nosa personalidad e se somatizara en calquer doenza.
Bueno, pois de un tempo atrás ata o día do acontecemento a vitima eran as Indalecias as cales lle petabamos a porta pa logo sair correndo.
Eses día o petador foi Vidal, raro en él que era o mais maduro pa sua edade, e sempre negou faelo, ese dia non foi así, con tan mala suerte que a vella apercibida po los de un tempo a esa parte lle viña sucedendo agardou o momento e chimpou desde arriba da ventana un orinal de mexos, a mi non me tocou polos pelos, Vidal non foi que de repartir a ración do líquido espirituoso saleu empapado e anoxado.
Bueno, pois de un tempo atrás ata o día do acontecemento a vitima eran as Indalecias as cales lle petabamos a porta pa logo sair correndo.
Eses día o petador foi Vidal, raro en él que era o mais maduro pa sua edade, e sempre negou faelo, ese dia non foi así, con tan mala suerte que a vella apercibida po los de un tempo a esa parte lle viña sucedendo agardou o momento e chimpou desde arriba da ventana un orinal de mexos, a mi non me tocou polos pelos, Vidal non foi que de repartir a ración do líquido espirituoso saleu empapado e anoxado.