Luz ahora: 0,12974 €/kWh
Alá fumos, tira parriba cada uns no seu coche que había que cumprir o compromiso de invitar a quen foy quen de recuperarlle unha orella o meu neno o ser atacado por un can, alá fumos e tamén os seus amigos, algunhos deles desconocidos, esa foi miña promesa e así a tiven que cumprir.
Tuven a imprudencia de ir a lugar desconocido servindome de referencias, tira parriba tira pabaixo curva eiquí e curva alá ata que dimos con chamativo lugar, un bar que mais que bar parecía un cortello, unha lareira de pedra cuberta de costra que semexaba betún, unha cociñeira de tetas grandes e o seu marido pegando cabezadas apoiado no mostrador, a min case me da algo que me tiveron que suxetar, finxin unha baixada de tensión, e tira para diante que o mal xa estaba feito, imaxinar a escea Có elenco de invitados cada cal o mais pijo non hay quen de imaxinar.
A muller das tetas grandes dalle orden a filla de empezar a repartir, mentras o home seguía roncando, a verdad que o empezar a roer o semblante da xente daba razón para pensar que o asunto funcionaba, a carne de Porco que levaba aquel cocido había sido criado na casa, as verduras e as patacas producidas na sua horta non así os garbanzos, o caso e que das etiquetas xa nadie se acordaba e xente a comer como si foran porcos, canto mais comias mais se estimulaban as papilas gustativas, ¿e o viño , o viño era de cosecha propia mais de un se bautizou, remoe e encharca que aquelo acabou en canto, que o iba a dicir que ata se oían rancheras, o caso e que nun desliz a algún foiselle a man que derramou a xarra de viño mollandolle a muller o vestido, pideuselle un trapo pa limpiar e alá o home que parecía dormido lanzou desde o mostrador a revolo unhas bragas descatalogadas que cambiaran de función, eso sí, limpas como los chorros del oro
Coa chea de cocido e viño non houbo lugar para a decepción todo o contrario aquelo foi o colofón, logo me enterei que daquela xente refinada houbo quen de volver o sitio, eso sí, pero sin que naide se entere non vaia ser non vai coa sua alcurnia
O final non houbo queixa ainda que non o volvería a repetir eu sigo pero pola miña conta e en todo caso con xente de confianza
Xa quixera ofrecer así e con tan cumprida sustancia un deses restaurantes de non sei cantos tenedores.
Tuven a imprudencia de ir a lugar desconocido servindome de referencias, tira parriba tira pabaixo curva eiquí e curva alá ata que dimos con chamativo lugar, un bar que mais que bar parecía un cortello, unha lareira de pedra cuberta de costra que semexaba betún, unha cociñeira de tetas grandes e o seu marido pegando cabezadas apoiado no mostrador, a min case me da algo que me tiveron que suxetar, finxin unha baixada de tensión, e tira para diante que o mal xa estaba feito, imaxinar a escea Có elenco de invitados cada cal o mais pijo non hay quen de imaxinar.
A muller das tetas grandes dalle orden a filla de empezar a repartir, mentras o home seguía roncando, a verdad que o empezar a roer o semblante da xente daba razón para pensar que o asunto funcionaba, a carne de Porco que levaba aquel cocido había sido criado na casa, as verduras e as patacas producidas na sua horta non así os garbanzos, o caso e que das etiquetas xa nadie se acordaba e xente a comer como si foran porcos, canto mais comias mais se estimulaban as papilas gustativas, ¿e o viño , o viño era de cosecha propia mais de un se bautizou, remoe e encharca que aquelo acabou en canto, que o iba a dicir que ata se oían rancheras, o caso e que nun desliz a algún foiselle a man que derramou a xarra de viño mollandolle a muller o vestido, pideuselle un trapo pa limpiar e alá o home que parecía dormido lanzou desde o mostrador a revolo unhas bragas descatalogadas que cambiaran de función, eso sí, limpas como los chorros del oro
Coa chea de cocido e viño non houbo lugar para a decepción todo o contrario aquelo foi o colofón, logo me enterei que daquela xente refinada houbo quen de volver o sitio, eso sí, pero sin que naide se entere non vaia ser non vai coa sua alcurnia
O final non houbo queixa ainda que non o volvería a repetir eu sigo pero pola miña conta e en todo caso con xente de confianza
Xa quixera ofrecer así e con tan cumprida sustancia un deses restaurantes de non sei cantos tenedores.