Acercase a Semana Santa, o comportamento climático era fundamental a hora de que acudiran ou non, a xuventud e adolescencia da pequena área que supón o concello de Ares e mais alà dos seus límites.
Si o tempo era bon e soleado, o día do encontro o paseo do muelle era un ir e vir de xovenes e menos xovenes que creaban un ambiente casi festivo mais ala don oficios relixosos, no cine solo se permitían películas de santos e demos.
O domingo de resurrección en Lubre a bendición de bolos de manteca, alguns con hobos dentro, non se podían comer antes de bendecir a riesgo de que sangrara.
Si o tempo era benévolo a tarde se creaba un ambiente movido e ademáis no cine filmabase unha película xeralmente de estreno a axenda recobraba a sua normalidad, a miña duda está si ese luns era o día en que se recorrían as olas, colgadas por un asa de unha corda que de balcón a balcón sostiñan duas personas unha corda e pasada por ela un recipiente de barro cheo de auga e desde o chan un xoven cos ollos tapados con un pano, tratando de romper a ola ou o que fose, si lle caía a auga encima a xente desperixilábase, era unha tradición que ignoro cando desapareceu
Si o tempo era bon e soleado, o día do encontro o paseo do muelle era un ir e vir de xovenes e menos xovenes que creaban un ambiente casi festivo mais ala don oficios relixosos, no cine solo se permitían películas de santos e demos.
O domingo de resurrección en Lubre a bendición de bolos de manteca, alguns con hobos dentro, non se podían comer antes de bendecir a riesgo de que sangrara.
Si o tempo era benévolo a tarde se creaba un ambiente movido e ademáis no cine filmabase unha película xeralmente de estreno a axenda recobraba a sua normalidad, a miña duda está si ese luns era o día en que se recorrían as olas, colgadas por un asa de unha corda que de balcón a balcón sostiñan duas personas unha corda e pasada por ela un recipiente de barro cheo de auga e desde o chan un xoven cos ollos tapados con un pano, tratando de romper a ola ou o que fose, si lle caía a auga encima a xente desperixilábase, era unha tradición que ignoro cando desapareceu