A sair da escola o neno acercouse a unha silveira e recolleu un cubo de aluminio que alí o había deixado escondido antes de entrar a crase, no bolsillo levaba unha cuchara e de alí dirixeuse a pralla que estaba a puoco mais de cen metros do recinto escolar.
Agachado e coa cuchara púxose a escarbar na area, e de ahí saian almeixas e berberechos e cando pensou que xa eran suficientes dirixiuse a casa onde o agradaban con incertidume e algo de indignación, cando a avoa lle pregunta ¿pero ti de onde ves rapaz? máns en cintura e rostro tenso, o neno lle contestou: E que aller vos oín dicir que andábamos mal de cartos e aquí tedes miña aportación solo fai falta o arroz ainda que sei que hoxe non vai haber pan na casa, e a avoa díxolle os demais: hai que ter en conta o que se fala habendo rapaces diante, e envolveuno nun abrazo o rapaz e lle dixo, está moi ben pero que non volva a suceder o primeiro de todo e a escola e logo regresar con puntualidade a casa
Contabano na miña casa que sucederalle non sei a quen, alá polos anos 40 e tantos do siglo pasado.
E parece que non escarmentamos
.
Agachado e coa cuchara púxose a escarbar na area, e de ahí saian almeixas e berberechos e cando pensou que xa eran suficientes dirixiuse a casa onde o agradaban con incertidume e algo de indignación, cando a avoa lle pregunta ¿pero ti de onde ves rapaz? máns en cintura e rostro tenso, o neno lle contestou: E que aller vos oín dicir que andábamos mal de cartos e aquí tedes miña aportación solo fai falta o arroz ainda que sei que hoxe non vai haber pan na casa, e a avoa díxolle os demais: hai que ter en conta o que se fala habendo rapaces diante, e envolveuno nun abrazo o rapaz e lle dixo, está moi ben pero que non volva a suceder o primeiro de todo e a escola e logo regresar con puntualidade a casa
Contabano na miña casa que sucederalle non sei a quen, alá polos anos 40 e tantos do siglo pasado.
E parece que non escarmentamos
.