A última vez que vin a Juan de Alberto fai tantos anos que xa perdín a conta,: logo me enterei que había falecido, vinno nuha cidade galega e en pouco tempo fa lamos de cando éramos nenos e zascandileabamos por Ares cando se prestaba a ocasión, a min produxone satisfación velo e o último que lle oin decir foi que a ver cando nos veíamos por Ares para poder tomar un viño xuntos e rememorar épocas que non se podían recuperar, non e que foramos amigos pouco mais da adolescencia seguimos camiños distintos pero sempre o vin cómo home nobre e intelixente, o morrer sei que era capitán de fragata da nosa Armada, a noticia da sua morte no momento que a recibín recordoume aquel neno de bo caracter e mellor trato que suxería simpatía e que se levaba ben cos demais rapaces da su edade
Non sei porqué se me recordou ahora será por que as ideas fluen ou son recurrentes cando por calquera razón dalles por mirar atrás.
Non sei porqué se me recordou ahora será por que as ideas fluen ou son recurrentes cando por calquera razón dalles por mirar atrás.