Cando volva a tí meu pobo non me recibirá aquela xente que deixei cando marchaba.
Non habrá acollida donde xa non hai espera
Solo queda o paisaxe e o batir das olas marcando o transcurrir do tempo que vendo a xente pasar móstrase indiferente, e volta a empezar por que todo será diferente ainda que sexa o mismo. Quédame como consuelo sentarme no petril do muelle enfrente o casino onde todos nos sentábamos no atardecer de aqueles verans e alí poñernos a discutir do que tocara
Sentareime no lugar a modo de despedida e na miña mente terei presente os que ahora están e que non os vexo e quenes nos foron abandonando que son os mais, e así a historia do pobo se irá reiscribindo ainda que xa nada será igual
E outros virán que dirán o mismo.
Cantos naceron en tí e cantos de tí se despediron desde a distancia.
Non habrá acollida donde xa non hai espera
Solo queda o paisaxe e o batir das olas marcando o transcurrir do tempo que vendo a xente pasar móstrase indiferente, e volta a empezar por que todo será diferente ainda que sexa o mismo. Quédame como consuelo sentarme no petril do muelle enfrente o casino onde todos nos sentábamos no atardecer de aqueles verans e alí poñernos a discutir do que tocara
Sentareime no lugar a modo de despedida e na miña mente terei presente os que ahora están e que non os vexo e quenes nos foron abandonando que son os mais, e así a historia do pobo se irá reiscribindo ainda que xa nada será igual
E outros virán que dirán o mismo.
Cantos naceron en tí e cantos de tí se despediron desde a distancia.