Eu estiven moitas veces na casa do Xoquín e da Aurora. Recordo que era dunhaq soa estancia, non recordo que a aurora tivera un cuarto aparte. eles guardabannos a nós unhas ovellas que ían co seu magote. Era moi boa xente, o Xoquín, un pouco tolo pero con moi bo corazón e a Aurora unha mártir traballadora e sufrida. Cando era a época dos cogordos, o Xaquín traía todos os días un saco.
Hola Locho. Alégrome que me contestaras a o tema "te acordas caundo?". A familia do Carula foi muy apreciada por todos porque eran a sencillez personificada. No seu magote predominaban as cabras.
Con relación o que eu relatei, e que tiña como referencia donde dormia a Aurora, che recordo, que si te pois de frente a fachada da sua casa, a mau izquierda estaba a casa do Gorrispo, a dereita estaba a casiña onde ela dormia, que tiña a entrada por a calle que vay a iglesia, e a continuación estaba, retranqueado, o cortello onde guardaban os porcos o Anta, e a continuación viña a casa do Máximo.
Cando viñan do monte sempre traían un feixe de leña seca pra facer o lume, e como ben dices, traían un montón de cogordos.
Unha asignatura que D. Laureano omitíu, foi a micoloxia. Despreciábamos os champiñons tanto os comuns como os de neve, que había por as Quintas e na Veiga, os boletus que proliferaban no Valdaporca, e as que se criaban nos troncos dos rebolos en Fontaos; solo se recollían os cogordis, choupis e patamelas.
Bueno, esto o poño aiquí, porque e de supoñer que eres de por ahí.
Un abrazo
Con relación o que eu relatei, e que tiña como referencia donde dormia a Aurora, che recordo, que si te pois de frente a fachada da sua casa, a mau izquierda estaba a casa do Gorrispo, a dereita estaba a casiña onde ela dormia, que tiña a entrada por a calle que vay a iglesia, e a continuación estaba, retranqueado, o cortello onde guardaban os porcos o Anta, e a continuación viña a casa do Máximo.
Cando viñan do monte sempre traían un feixe de leña seca pra facer o lume, e como ben dices, traían un montón de cogordos.
Unha asignatura que D. Laureano omitíu, foi a micoloxia. Despreciábamos os champiñons tanto os comuns como os de neve, que había por as Quintas e na Veiga, os boletus que proliferaban no Valdaporca, e as que se criaban nos troncos dos rebolos en Fontaos; solo se recollían os cogordis, choupis e patamelas.
Bueno, esto o poño aiquí, porque e de supoñer que eres de por ahí.
Un abrazo