Eu que nacín en Casaio síntome tan orgulloso de ser valdeorrés, que quero decirvos que dende a Rúa A Veiga, está o fermoso Santuario dos Milagros, e dende A Veiga á Malonga, se atopa ese galaico museo do meu amigo "Pepe do Barrio", que agora está no ceo, mirando o que facemos con todo o que él nos ten deixado. Canto fervor se atopa ó camiñar pola Malonga, alí a pedra faise oración y o corazón lle crecen ás para voar cara a gloria onde José Escuredo Vega se atopa. Valdeorras é un xardín onde frerece a amizade, e onde a alma síntese namorada ó camiñar por eses montes que están tan cerquiña do ceo. De San Xil a Trevinca pasando polo Teixadal, zoa a caricia do ceo que o podemos tocar só con estirar os dedos. Tanto é o que eu escribín, sobre eses fermosos lugares, que ben vos podo transmitir, que non hai un lugar na terra, que teña o ceo tan cerca como o do Val de San Xil d Casaio, onde está ese Santo valdeorrés enterrado. Con todo agarimo o voso amigo Anselmo Prada León.
Hermosa palabras "anónimo". Soy de VALVEORRAS, aunque hace años que vivo en Barcelona. En casaio tengo algún familiar. Un abrazo para tí y BICOS a todo VALDEORRAS
A todos los de Valdeorras, Anselmo de Casaio os manda muchos abrazos