Xosé Ramón e Fernández-Oxea foi un mestre ourensán (1.896-1.988). Estivo na guerra de Marrocos, desde onde enviou crónicas de guerra ao diario ourensán "La Zarpa" co seudónimo "Ben-Cho-Shey".
No 1936, sendo inspector de Educación en Lugo, presidía o Partido Galeguista. Foi por iso supendido de emprego e soldo durante tres meses e desterrado a Cáceres. Logo trasladouse definitivamente a Madrid, desde onde exerceu un importante labor cultural. Foi membro correspondente da Real Academia Galega (RAG). Descansa no cemiterio de S. Francisco de Ourense.
De aí copiei a miña nomeada, cambiando BEN por INDA, porque eu non cho sei tan ben coma el, pero sí lle teño unha grande admiración.
E o nome de INDA (que tamén é normativo, como aínda) quere decir que unha persona das Portelas INDA CHE SABE falar galego 221 anos despois de esgazar de Galicia o noso curruncho. E inda ten o máis grande amor pola súa cultura, a dos seus pais, avós, e tódolos devanceiros.
Que raices ten a nosa cultura! Sentímonos orgullosos de conservala e cultivala, como se fora a mellor horta da nosa alma.
Unha aperta a tódolos galegos deste zamorano, falen como falen, e escriban como escriban.
No 1936, sendo inspector de Educación en Lugo, presidía o Partido Galeguista. Foi por iso supendido de emprego e soldo durante tres meses e desterrado a Cáceres. Logo trasladouse definitivamente a Madrid, desde onde exerceu un importante labor cultural. Foi membro correspondente da Real Academia Galega (RAG). Descansa no cemiterio de S. Francisco de Ourense.
De aí copiei a miña nomeada, cambiando BEN por INDA, porque eu non cho sei tan ben coma el, pero sí lle teño unha grande admiración.
E o nome de INDA (que tamén é normativo, como aínda) quere decir que unha persona das Portelas INDA CHE SABE falar galego 221 anos despois de esgazar de Galicia o noso curruncho. E inda ten o máis grande amor pola súa cultura, a dos seus pais, avós, e tódolos devanceiros.
Que raices ten a nosa cultura! Sentímonos orgullosos de conservala e cultivala, como se fora a mellor horta da nosa alma.
Unha aperta a tódolos galegos deste zamorano, falen como falen, e escriban como escriban.
Xa que o sabes, boucho a dicir, recordándome do inda cho sei, pensei no dito do meu admirado Castelao, que tamben describía a realidad social de aquel tempo, e non quero meterme en política que nin entendo nin estou preparado pra falar dela, a tenor de tu despida apreciado amigo me siento totalmente identificado y por eso me puse a escribir estas lineas espero no encordiar a nadie y que nadie se siente molesto con mis expresiones, pues no es mi intención herir la sensibilidad de nadie, como veo que las personas cambian de manera de pensar, de escribir, más me siento identificado con mis expresiones anteriores. Un saludo a todos los foreros de este pueblo.