Factura rebajada un 25%

A VILAVELLA: Gracias, Amador, pola invitación. ...

Pepe: El humor chileno nada tiene que ver con este entorno. Mi humor es más gallego, como el de todos los vecinos que aún quedamos en estos pueblos, entre los que no hay ningún tipo de pendencia. Reconozco que mi mensaje era una provocación; pero, hombre, estaba cantado el verdadero sentido de la broma. Hasta alguien lo adivinó, sin ser de Villavieja.
Si algún día nos conocemos, lamentaremos haber escrito algunas cosas.
En todo caso, los muchos que me conocen saben de mi sincera hospitalidad. Si algún día vienes, aquí me tienes.

Amigo Inda Cho Sei, como nahún dices quen te acertou, que tú debías ser gaiteiro, pensey eu íste está a porle de comer a paxaragada, pra que coman bein, claro iso quen lo pode facer bein un gaiteiro, más nahún te das conta que istes gaxos de chile nahún le gosta bailar ô son da musica que tú tocas, posiblemte si a tocara Pinocho bailarian más comodos, a tua parecese más a do Lende que ô matarn na casa da moeda,ísto último istá a decir ô xefe.
Disculpen tudos que creo que me dura a resaca, ahora intendan ô que queiran istou seguros que alguns istarán a pensar que ô Ze se lle xodeo a petaca. Ahora en serio creo que debemos ter un bocadito más de humor.
Me gostaría que tornara a miña namorada a do bon perfume, nahún a que xeira a corzo.
Unha aperta.

A INDA CHO SEI. De parte de meu primo Tono (gaiteiro mayor de Vilavella:
Moitas gracias por deixarlle disfrutar da sua gaita nestos dias de Reyes, que sepa que a tratou con todo o esmero posible e que outro ano espera que vostede arranxe un hueco e poda deleitarnos con algunha de esas piezas que interpreta vd
tan magistralmente.
Sr 25 e mais, eu son da paxaragada da Vilavella, ¿refierese vd esos paxaros ou os pardales, cuervos e demais paxaros alados?. simple curiosidad

Gracias, Amador, pola invitación.
Eu sempre vou onde me chaman.
Alí estiveron os amigos Ángel e Iván. Nas cancións polifónicas, eles fan a voz 1ª, e eu a 2ª. Algunhas cancións milloran lóxicamente coas dúas voces.
O que pasa é que a tarde do 5 de xaneiro temos en Lubián a carroza dos Reis con agasallos para os nenos (libros en galego), e hai que cumplir coas obrigas.
Xa me dixo a gaita o ben que foi tratada. Coma sempre. Nunca dubidaría dese trato.
A maior parte das gaitas da nosa banda son dos concellos ou da Mancomunidade. Pero a miña é miña (costou 1.300 €) porque un alcalde non debe aproveitarse xamáis do concello que preside.
Unha aperta.