Hai oito ou dez anos deume por ir de pesca ao Diabredo, por baixo da Vilavella, varias veces.
Deixaba o coche na estrada que vai á Mezquita, onda o río que ven da Canda, camiñaba un rato polos prados cara ó Pereiro e comezaba a pescar, á cucharilla ou á mosca, nun eido onde o Camiño de Santiago vai sobre unhas poldras para que os peregrinos non se atolen no laguallo.
Collía dúas ou tres troitas da medida --ou ningunha--, soltaba outras tantas que inda tiñan que medraren, e volta para a casa despois dunha estupenda xeira na natureza.
Pero unha das tardes foi extraordinaria. Non polas capturas conseguidas, que xa non lembro, senon por un encontro que non se ten tódolos días no río. Nunha preseiriña que hai como a medio kilómetro da carretera onde deixara o coche, entrou a facerme a competencia unha lóndriga. Quedeime quietiño, e tuven o pracer de contemplala durante un bó anaco de tempo, sacando a testa e voltando a mergullarse varias veces naquela charca.
Teño casi 60 anos, son pescador desde os 20, e lóndrigas só as vin tres veces: no Tuela, no Mente e no Diabredo. Por eso foi un intre especial, como especiais son os ríos limpos que inda sirven de hábitat para fauna tan escasa.
Que así sexa por moito (ou muto) tempo.
Deixaba o coche na estrada que vai á Mezquita, onda o río que ven da Canda, camiñaba un rato polos prados cara ó Pereiro e comezaba a pescar, á cucharilla ou á mosca, nun eido onde o Camiño de Santiago vai sobre unhas poldras para que os peregrinos non se atolen no laguallo.
Collía dúas ou tres troitas da medida --ou ningunha--, soltaba outras tantas que inda tiñan que medraren, e volta para a casa despois dunha estupenda xeira na natureza.
Pero unha das tardes foi extraordinaria. Non polas capturas conseguidas, que xa non lembro, senon por un encontro que non se ten tódolos días no río. Nunha preseiriña que hai como a medio kilómetro da carretera onde deixara o coche, entrou a facerme a competencia unha lóndriga. Quedeime quietiño, e tuven o pracer de contemplala durante un bó anaco de tempo, sacando a testa e voltando a mergullarse varias veces naquela charca.
Teño casi 60 anos, son pescador desde os 20, e lóndrigas só as vin tres veces: no Tuela, no Mente e no Diabredo. Por eso foi un intre especial, como especiais son os ríos limpos que inda sirven de hábitat para fauna tan escasa.
Que así sexa por moito (ou muto) tempo.
Una linda experiencia y mejor relato... ¿QUE ES UNA LÓNDRIGA?
Gracias
Saludos
Gracias
Saludos
Una "lóndriga" o "lóndrega" es una NUTRIA, la cual es un mamímero escaso en estos lares y muy difícil de ver, porque además es muy esquivo.
Gracias a Vd. por su interés.
Gracias a Vd. por su interés.
Muy amable; ya tengo una nueva palabra pra o meu galego.
Contaba mi padre que una vez, en el riachuelo que pasa por las riberas de Chaguazoso detras del monte Ocabezo, bordeando los limetes entre Portugal y España; vio como una culebra metia la cola en el agua y pescaba alguna trucha para su alimento. (Ahí fue donde aprendi a nadar en los Veranos)
Bueno gracias por su respuesta y un saludo para Ud.
Contaba mi padre que una vez, en el riachuelo que pasa por las riberas de Chaguazoso detras del monte Ocabezo, bordeando los limetes entre Portugal y España; vio como una culebra metia la cola en el agua y pescaba alguna trucha para su alimento. (Ahí fue donde aprendi a nadar en los Veranos)
Bueno gracias por su respuesta y un saludo para Ud.