A VILAVELLA: Deus meus como istá o xefe, menuda nada verlo istá...

Deus meus como istá o xefe, menuda nada verlo istá mañán, me enxe a cachola de cabeza de corzo,-qué te pasa para istar assín, nahún véis o que dice o teo amigo,-conta o viaxe a Madride do sinor Telesforo y da miña ex,-nahún véis como nahún te das conta de nada,-qué queres decer,-intahún o da igrexa qué, sigo sin entenderte,-claro tú nahún entendes nada sólo o que te combéin,-pois as igrexas quéin las queimaba eran os teos colegas,-nahún quero nin pensar como se puso o xefe,-además sólo porque o sinor Inda explica as coisas como sahún. Teño que ter unha paciencia con él que nahún vexan.

Amigo Zé das Carvalhas: Certamente nas guerras fanse cousas do demo. E naquela que se chamou civil, peor inda.
E máis cando as relixións andan polo medio.
Neste noso país sempre houbo sotanas metidas na política. Agora mesmo está a ocurrir. Estanse a facer contrarreformas ao dictado das sotanas púrpuras.
Eu sei dunha alcaldesa da zona que, hai uns oito anos, nun problema nunha romaría, cando o crego do pobo dixo que da porta para dentro do santuario mandaba el, ela tivo a afouteza, por non decir ... (ver texto completo)