Si al azadón se refiere el señor Inda, nunca mejor dicho para hacer honor al nombre, pues con ésa herramienta muchos Torgos arranque de joven. Entonces lo que el mecionado Inda le desea al señor/a es que ejerciera su profesión, ya que es un lince en esa materia.
Espero y deseo que no se enfade el señor o señora Azadón.
Espero y deseo que no se enfade el señor o señora Azadón.
Así mesmo é, apreciado Xé.
Sendo mozo, decidimos ir arrancar un carro de torgos a unha arroxa o enfermeiro do pobo e mais eu. Na miña casa había un aixadón deses, e para o practicante arranxei o dun veciño.
Cando nos cravamos na arroxa, por cada torgo que arrancaba aquel mozo de Marín, arrancaba eu unha ducia deles. Eu aproveitaba a configuración da torgueira para meterlle o aixadón polo sitio máis a xeito, e o torgo saía case sen esforzo.
El cravaba o aixadón, e quedáballe trabado, sen xeito para arrancar o torgo, nin para sacar o aixadón do atoladeiro.
Nunha desas, cravei o meu aixadón na súa torgueira, e nada máis facer palanca, alá foron torgo e aquel outro aixadón fóra. Pero ao tempo de apalancar o mango, estourou nas partes baixas unha sonora treboada, inda que sen lóstregos que a alumeraran. O enfermeiro, que estaba engruñado, moi atento para aprender do meu xeito, pegou un pulo para atrás, como empurrado polo demo.
--Carallo! --exclamou o das Rías Baixas.
--Hai que botar fóra os velenos do corpo.
--Xa, xa --díxome el--, pero non fai falta que me despeines, carallo, nin que me soples nos fociños!
Sendo mozo, decidimos ir arrancar un carro de torgos a unha arroxa o enfermeiro do pobo e mais eu. Na miña casa había un aixadón deses, e para o practicante arranxei o dun veciño.
Cando nos cravamos na arroxa, por cada torgo que arrancaba aquel mozo de Marín, arrancaba eu unha ducia deles. Eu aproveitaba a configuración da torgueira para meterlle o aixadón polo sitio máis a xeito, e o torgo saía case sen esforzo.
El cravaba o aixadón, e quedáballe trabado, sen xeito para arrancar o torgo, nin para sacar o aixadón do atoladeiro.
Nunha desas, cravei o meu aixadón na súa torgueira, e nada máis facer palanca, alá foron torgo e aquel outro aixadón fóra. Pero ao tempo de apalancar o mango, estourou nas partes baixas unha sonora treboada, inda que sen lóstregos que a alumeraran. O enfermeiro, que estaba engruñado, moi atento para aprender do meu xeito, pegou un pulo para atrás, como empurrado polo demo.
--Carallo! --exclamou o das Rías Baixas.
--Hai que botar fóra os velenos do corpo.
--Xa, xa --díxome el--, pero non fai falta que me despeines, carallo, nin que me soples nos fociños!
Muchas gracias por la aclaración de mi seudónimo. He llorado de risa cun lo del practicante. Aquí en Asturies Azadón ye una azada grande y una pequeña se le llama sachu, mis abuelos en Vilavella tenian azadones para arrancar las raices del brezo, que en Galicia le llaman torgos. En tiempus se hacía carbón vejetal cun ellas y lo vendian a buen precio segun me contaban mis abuelos, que para el fuego no había cosa mejor.
Un saludin desde Turón.
Un saludin desde Turón.