Rebaja tu factura AQUÍ
O CUBA FLOÏD
Chamábanlle "bolingas" aos lexionarios borrachos, que había ben deles no meu Tercio.
Farto de tantos peneques, o coronel decidiu concentralos nun lugar aislado do interior do Sahara, famoso polo seu pozo profundo e cristalino de abundante auga: Bir Enzaram. Quería facer deles persoas sobrias e lexionarios exemplares.
Ao frente do Destacamento puxeron ao daquela teniente Telesforo Romerales, home reflexivo, introvertido, con reberetes de poeta, dado a meditación transcendental e inimigo teimoso das parrandas etílicas.
Para canalizar a vitalidade agresiva da súa tropa naquel apartado lugar, o teniente empezou por organizar partidos de fútbol, pero tivo que cambiar de método ao pouco tempo, porque eran moitos os aleixoados en cada partido, polas pelexas e couces que se daban entre eles.
Decidiu entón intensificar a teórica sobre os perigos latentes do alcol. E todos atendían contentos, pampos, relaxados...
Encontrou a resposta a tanta paz e atención por casualidade, ao revisar os suministros enormemente elevados de masaxe para o afeitado. Os seus bolingas inventaran o "cuba-floïd", que non so proporcionaba unha euforia agradable e superlativa, senón tamén un alento perfumado, e deixaba o cutis coma o dos artistas de cine.
Daquela limitou Romerales os suministros de masaxe facial e tamén os de coca-cola. Había que beber máis auga cristalina daquel pozo para iren purificando o sangue.
Dous meses máis tarde decatouse de que no Destacamento había dous tipos de coca-cola. A destinada para el era a tradicional, pero a da tropa estaba ben adulterada con xinebra con grande placer para os seus subordinados e para a economía do suministrador.
Así é que os bolingas cada vez andaban máis contentos, e o teniente cada vez máis ciclotímico.
Cando por fin foi relevado de tan deprimente destino, encontrouno o coronel no bar de oficiales de Villa Cisneros chimpando cubatas, como auga bebe un dromedario ao chegar a un oasis.
-- ¿Desde cuándo bebes, Romerales? Tú eras abstemio.
--Ya ve, mi coronel. Los bolingas me curaron.
Chamábanlle "bolingas" aos lexionarios borrachos, que había ben deles no meu Tercio.
Farto de tantos peneques, o coronel decidiu concentralos nun lugar aislado do interior do Sahara, famoso polo seu pozo profundo e cristalino de abundante auga: Bir Enzaram. Quería facer deles persoas sobrias e lexionarios exemplares.
Ao frente do Destacamento puxeron ao daquela teniente Telesforo Romerales, home reflexivo, introvertido, con reberetes de poeta, dado a meditación transcendental e inimigo teimoso das parrandas etílicas.
Para canalizar a vitalidade agresiva da súa tropa naquel apartado lugar, o teniente empezou por organizar partidos de fútbol, pero tivo que cambiar de método ao pouco tempo, porque eran moitos os aleixoados en cada partido, polas pelexas e couces que se daban entre eles.
Decidiu entón intensificar a teórica sobre os perigos latentes do alcol. E todos atendían contentos, pampos, relaxados...
Encontrou a resposta a tanta paz e atención por casualidade, ao revisar os suministros enormemente elevados de masaxe para o afeitado. Os seus bolingas inventaran o "cuba-floïd", que non so proporcionaba unha euforia agradable e superlativa, senón tamén un alento perfumado, e deixaba o cutis coma o dos artistas de cine.
Daquela limitou Romerales os suministros de masaxe facial e tamén os de coca-cola. Había que beber máis auga cristalina daquel pozo para iren purificando o sangue.
Dous meses máis tarde decatouse de que no Destacamento había dous tipos de coca-cola. A destinada para el era a tradicional, pero a da tropa estaba ben adulterada con xinebra con grande placer para os seus subordinados e para a economía do suministrador.
Así é que os bolingas cada vez andaban máis contentos, e o teniente cada vez máis ciclotímico.
Cando por fin foi relevado de tan deprimente destino, encontrouno o coronel no bar de oficiales de Villa Cisneros chimpando cubatas, como auga bebe un dromedario ao chegar a un oasis.
-- ¿Desde cuándo bebes, Romerales? Tú eras abstemio.
--Ya ve, mi coronel. Los bolingas me curaron.
