Mira Barxes cando esteas cos teus primos dalle un abrazo e unha aperta da miña parte.
Das Lampreas querias falar, eu nunca tiben coñecemento de que a miña fama de cazador de Lampreas chegara tan lonxe, digocho ben cazador e non pescador que as Lampreas non pican meus amigos.
Son uns peixes alongados (0.80cm.) arredor dun kilo de peso ca pel gris moi esbaradiza, cheas de manchas negras azuladas e unha boca chupona cuns dentiños que moitas veces ¿fai pensar....?
Os románs forón quen de saber cociñalas e tamen de preparar a forma de colle-las, pois este peixe andan de noite e é imbisible.
Pescan-se con rede na parte bixa do rio con pesqueiras tradicionaís (muros de pedra metidos no rio) feitas polos Románs na parte media, é xa chegades xunta min que as cazo desde unha estacada (unha ponte feita con estacas e taboas hasta a mitade do río) con filga na parte alta.
Con fachos e filgas (un ancazo pero con dentes pa diante) cazaban antes, agora xa temos Lux electrica; poñome encima da estacada e se vexo vir unha lanzolle a filga e espetoa, claro coa punteria que eu teño que parezo o mismisimo Aguia Roxa. pilloas tudas.
Parecense, non en corpo se non en forma a certas persoas. Son rraras, aparecen soamente cando elas queren, se as queres coller no eres capaz son esbaradizas, alimentanse coa sangue de outros; por outro lado son moi fermosas coa sua presenza abrallan, exquisitas de un paladar delicado e placeres ocultos. Si meus amigos coma muitas persoas.
Para come-las non hay sitio mellor ca miña casa, ou si queres na tua, traes a teus primos cas lampreas xas traio eu.
SI queres come-las é paga-las vaite a Arbo, As Neves (frenazo) Salvaterra (no noso eido), Tui, Tomiño, A Garda. Polo lado Portugues desde Melgazo, Moncao, valenca do miño, Camiña; seras ben atendido e mellor pagado.
Alguha ves poideron chegar a Barxa, quen o sabe, beñen de noite e naide se aperceve, vixiar ben o voso fermoso rio.
Boas tardes e mellor dia, non tes esquezas! eu son cazador de Lampreas!
Abur
Das Lampreas querias falar, eu nunca tiben coñecemento de que a miña fama de cazador de Lampreas chegara tan lonxe, digocho ben cazador e non pescador que as Lampreas non pican meus amigos.
Son uns peixes alongados (0.80cm.) arredor dun kilo de peso ca pel gris moi esbaradiza, cheas de manchas negras azuladas e unha boca chupona cuns dentiños que moitas veces ¿fai pensar....?
Os románs forón quen de saber cociñalas e tamen de preparar a forma de colle-las, pois este peixe andan de noite e é imbisible.
Pescan-se con rede na parte bixa do rio con pesqueiras tradicionaís (muros de pedra metidos no rio) feitas polos Románs na parte media, é xa chegades xunta min que as cazo desde unha estacada (unha ponte feita con estacas e taboas hasta a mitade do río) con filga na parte alta.
Con fachos e filgas (un ancazo pero con dentes pa diante) cazaban antes, agora xa temos Lux electrica; poñome encima da estacada e se vexo vir unha lanzolle a filga e espetoa, claro coa punteria que eu teño que parezo o mismisimo Aguia Roxa. pilloas tudas.
Parecense, non en corpo se non en forma a certas persoas. Son rraras, aparecen soamente cando elas queren, se as queres coller no eres capaz son esbaradizas, alimentanse coa sangue de outros; por outro lado son moi fermosas coa sua presenza abrallan, exquisitas de un paladar delicado e placeres ocultos. Si meus amigos coma muitas persoas.
Para come-las non hay sitio mellor ca miña casa, ou si queres na tua, traes a teus primos cas lampreas xas traio eu.
SI queres come-las é paga-las vaite a Arbo, As Neves (frenazo) Salvaterra (no noso eido), Tui, Tomiño, A Garda. Polo lado Portugues desde Melgazo, Moncao, valenca do miño, Camiña; seras ben atendido e mellor pagado.
Alguha ves poideron chegar a Barxa, quen o sabe, beñen de noite e naide se aperceve, vixiar ben o voso fermoso rio.
Boas tardes e mellor dia, non tes esquezas! eu son cazador de Lampreas!
Abur