¿tienes una pastelería?

BARXA: Amigo Zé das Carvalhas. Mi problema de cojera no se...

Unos días antes de mi pase a la reserva tuve que presentarme en la Comandancia de Santiago vestido con el uniforme de gala, exhibiendo todas mis condecoraciones en la inmensa pechera de mi chaqueta.
Por la Calle del Villar (Rúa le llaman ahora a la calle) iba yo renqueante, con una cojera extraordinaria que llamó la atención de dos jovenzuelos que venían de frente.
Me abordaron con una educación exquisita que puso de manifiesto inmediatamente su condición universitaria. Me explicaron que venían ya desde lejos discutiendo las causas de mi impresionante cojera, como estudiantes del último curso de Medicina.
Uno afirmaba que seguramente tenía una bala alojada en el coxis, la cual afectaba indirectamente al nervio ciático de la pierna izquierda.
El otro, sin embargo, apostaba por la rotura de la rótula de la mencionada pierna, fractura que seguramente habría sido inadecuadamente tratada en el hospital de campaña.
Querían saber cuál de los dos tenía la razón.
--Pues nos hemos equivocado los tres, mozalbetes tan bien parecidos, porque yo creí hace cinco minutos que iba a ser un cuesco, y no lo fue.

Sinor telesforo romerales,ísto que le pasou a voçe, me fixo recordar unha argallada unha noite que viñamos do trelo meu primo y eu, totale que pra que nos deu pra entrar nun colmear a comer mel, istaba tahún doce que xa nahún fai falta explicar, a coisa que tanta cantidade comimos, que logo siguiunos por o rastro a GNR, hasta que deo con nos.

Amigo Zé das Carvalhas. Mi problema de cojera no se debía a un embadurnamiento de miel precisamente.
Aunque a usted, por lo que vengo observando, hay que leerlo entre líneas, y muchos de sus significados deben leerse en los silencios, en lo que no dice.
¿Me equivoco si aprecio en su mensaje un ataque de disentería amebiana?
Respuestas ya existentes para el anterior mensaje:
Perdoe sinor telesforo romerales, si mal nahún entendi, penso que de mel nahún debía ser más algo parecido ate na párabola axo que ssín. Con relazahún o que voçe me pergunta, fumos atacados dinoite, por unha farta de mel, voçe parece que di como istabamos entre líneas, veo a infantería amedia mañana, totale que sobretodo meu primo ia un bocadito solto, quero decir brando, totale que veo a GNR en precura nosa.
Disculpe si nahún enterpretei a sua mensaxe, pois levo un dia que vexo o dobre do normale, ... (ver texto completo)
Amigo Tilesforo Romerias, según o padre Xosé, parece que voçe deu na certa, cuando dixo disentería amebiana, pois en efecto foi o que nos pasou, pero debido al esceso de miel, eu sei que istá enfermedad es muy comun en Africa, es decer en sitios tercer mundistas, pero o noso caso foi outro como xa dixen, nahún téin a mayor importancia.

Unha aperta.