Restaurantes -25% €/kWh

BARXA: Faille caso a Gel mais que a mín....

Me sorprenden queridos amigos, como tratan de guardar las compusturas, como buenos militares,éstos sahún buenos, más se pasan unos a los otros la pelota, quedando el Zé con cara de idiota, sin saber qué querría decer la hoz y el martelo.

Unha aperta pra tuda malta.

Faille caso a Gel mais que a mín.

Según teño medio entendido, o símbolo en cuestión, ten dous significados; depende si a fouce mira pra un lado ou pra outro, en similitud con a queimada e quen a fai. Xa o sabes, pero permíteme que o recorde:

"Está a queimada fraguista
a que facia D. Manuel.
Tiña un sabor algo basto
un pouco tirando a él.

A movía pra dereita
con un movimento lento
sin esquecer nunca
"o glorioso movimento."

A queimada felipista
que facían na bodeguilla
tiña un sabor abocado
tirando a manzanilla. (viño blanco de Sanlúcar)

Pra Felipe Gonzalez
a queimada estaba ben feita
si a movia pra izquierda,
en lugar de dereita.

Respeto as composturas, non te preocupes, porque eu teño por norma ser cortés con todo o mundo, e comedido no dito e no escrito, seguindo as normas dictadas por Carlos III.

A propósito: Xa que te acordas da fábula da zorra e o lobo, cuando lle pedía que fose por a zafra e o martelo... ¿acórdaste de como acababa?.

Un abrazo, amigo
Respuestas ya existentes para el anterior mensaje:
Amigo Camba: Nahún teño ningua dubida, que o sinor guarda as composturas tanto en los dichos como en los escritos, ahora béin sobre lo que me dice referente a la fábula. Eu era un garoto munto novo, tendría seis anos, meu abó decia que ia labrador cun carro y no carro levaba un cesto de sardiñas, entón dicen que falaban os animales, totale que o home ía diante a xamar as vacas, nisto unha zorra, que por lo xeneral sahún munto astutas, tiroule o cesto do carro, claro o home ficou sin as sardiñas sin ... (ver texto completo)