¿tienes un bar?

BARXA: Sinor Telesforo: Me sorprende su forma de expresarse,...

Presidiendo un día, como oficial, el primero pago de sobras que recibía un reemplazo de reclutas en el Tercio de Villa Cisneros (2.250 Ptas a la quincena a mediados de los 70), los reclutas se iban cuadrando y presentando, nerviosos, bien aleccionados por los instructores:
--A la orden de usted, mi Teniente. Se presenta el recluta legionario Fulano de Tal y Cual, que viene a cobrar las sobras.
Y todos recibían sus 2.250 pesetas dentro de un sobre de color sepia.
Y entre ellos llegó un recluta de esta comarca, estudiado él, al que, según me contó más tarde, una vez que intimamos, le parecía impropio aquello de las "sobras". Creyó que el instructor, andaluz profundo, carente de una cultura como la suya, pronunciaba "la sobra" en lugar de "las sobras", y aquella expresión no tenía sentido ninguno para él.
Por eso se presentó así:
--A la orden de usted, mi teniente. Se presenta el recluta legionario Inda Cho Sei, que viene a cobrar el sobre!
-- ¿El sobre? --le recriminé, casi sin poder evitar la risa-- ¿El sobre?... Pero ¿qué sobre? Tú vas a cobrar las sobras, y vas que ardes, muchacho! Anda, firma aquí, y nunca más te equivoques pretendiendo corregir a tus superiores.
Creo que don Inda jamás cobraría un sobre a lo largo de su vida. Bien seguro que le habrá llegado con las sobras.

Sinor Telesforo: Voçe parece contar as coisas como sucederin en aquila época, más penso que os sinores tiñan munta sorte comparado con nos, pois nos en Angola istabamos a gañar unhs cein escudos y le aseguro que nahún sobraba nada, agora béin vexo que o sinor gasta unha buena ironía. Dice usted que el sinor Inda xamás cobraría un sobre, penso que istá no certo, más teña por conta que como el mencionado a poucos.

Cambiando de tema oxe teño o xefe munto preoucupado, so fai falar por teléfono, parece que istá a falar con un colega, pra que le deixen los cuartos a un tal Madarin, pois se vei que é amigo dels, a cambio se quedarían con unha casiña en el pedregal por unhs cinco millones de euros, claro se o xefe se enterase que le istou a escutar detrás da porta nahún sei que pasaría, bueno sempre me defendiría o padre, posto que íste foi inganado como eu, por un tal Ruiz Matas, dirán voçes y anos que nos importa, teñen tuda razahún do mundo mundiale más si nahún conto as coisas como forin nahún istou agusto.

Unha aperta.

Mira, respetable Zé: Cuando me explicas lo de Madarín y la casita del pedregal, tengo que entender que te estás refiriendo al HurgaMandarín, o algo así, que tiene un pazo en Pedralba de la Pradería. Te diré que he registrado meticulosamente toda la población, rastreando cada inmueble, con el objetivo concreto de quedarme con él cuando sea la subasta, ahorrándome de este modo todas las trabas urbanísticas para la construcción de mi pirámide en Vega del Sejo.
Total, es lo que yo digo, qué más da un monumento funerario para un faraón, que un faraónico palacete para mis reales posaderas. Lo de "reales" no tiene otras connotaciones que las derivadas semánticas del sustantivo "realidad". Es decir, que mis cachas son de carne y hueso. No hace falta que se lo preguntes al reverendo padre José, que te lía.
Pero mi rastreo ha sido negativo. El inmueble más llamativo de Pedralba resultó pertenecer a un tal Adif, quien me asegura que no está en venta, ni en peligro de embargo.
Seguiré con mis indagaciones, y ya te tendré al corriente, por si la adquisición pudiera ser de interés para Don José.

Sinor Telesforo: Me sorprende su forma de expresarse, voçe aparte de dominar o tema da matemática parece ser de letras, pois eu istibe a escoitar cuando o meu xefe falaba por teléfono, más se vei que entedin male, debe ter o sinor razahún sólo que lo del Mandarín é posible que dixer Mondarín o que puderín, más como eu nahún podo decer nada disto o xefe, si él se entera de ísto é capaz de despedirme, de tudas maneiras a min o que me sorprendió do xefe cuando falaba co seu amigo, que desdelogo debía istar na ciudad dos isconde, claro tudas istás dudas foi o padre que me sacou de elas, dixo nahún veis que els dicen que o diñeiro no banco nahún pinta nada además iso é calderilla, se refieren a unhs cinco millones de euros. Ahora voçe dice que tambéin istaba interesado no asunto para poner unha posada, logo que la alquilaba a dos reales para que el santino sentara sus cachas, totale que al finali dice el sinor que la mencionada posada que istá a nombre dun tal Adif, aegún el padre íste es de jaca, "Huesca", perdón pois oxe istibe a fumar unhs cuantos porros da finca do xefe y nahún dou unha o dereito, o mellor quixo decer xeque de "Araiba Saudita" y a estos santa Rita quéin lo da tarde ou nunca se lo quita.
Sinor Telesforo Don Xosé, foi inganado como eu y desdelogo nahún necesita nada a Deus gracias, penso que o debían facer santo sólo por a pacencia que téin con migo para insinarme el castellano.

Unha aperta.