PEREIRO O SAN PEDRO: A pesar de que cuando teis o "candil encendido chega...

A miña intencion non e que o candil se apague, mais ben todo o contrario.
Esta foto penso que foi feita no ano 1973.
preguntareille o meu irman si el se acorda do ano que foi feita

Gracias, Juan, non sabes cuánto te agradezco esta foto, se me votéi a chorar e porque unha está máis sensible cuando perde a un ser tan querido e tan irremplazable, síntome como se me houbera quedado sin techo por arriba... O ver esta foto que me imagino foi tomada cuando eu era ainda pequeniña, (reconozco a porta que está detrás), e que non está no noso album de casa, agolpáronseme todos os recuerdos daquela etapa tan feliz; porque éramos pobres, sí, pero nosos páis quixéronnos tanto sempre e pasámolo tan ben cuando eramos pequenos, todos xuntos, tanta xente que había no Pereiro, tantos que viñan o noso bar, tantos meniños que xogábamos xuntos, nas matanzas, nas mallas, na seitura, na herba, no río, nas festas... que se me agolparon todos esos sentimentos no corazón e púsoseme nun puño. O poder das fotos... (Se téis alguna máis, agradeceríache que me a fixeras chegar, pasaríate o meu email). Graciñas.

A pesar de que cuando teis o "candil encendido chega o resplandor hasta miña casa"non me enterar de que fallecera teu padre, o sinto de verdad, a Luis D. E. P. Si o apreciaba bastante, o motivo de non darche o pésame, e de que non me enterara hasta ahora, comprendo o vacío que os deixou na famila, a vida e así de cruel, non podemos solucionar... Po la edad inda podía vivir bastantes anos máis.
Tamén teño alguhas fotos sacadas por él de cuando iba na festa da Tuiza, verdadeios recuerdos, persona mui agradable siempre con cara de alegría.
Saludos pra xente do foro do Pereiro, Gel xa vexo que Tú tamén estas por ahí.
Feliz Ano Novo pra todos, e pra tí e máis a familia un abrazo.

Gracias, Piño, qué bonito e qué sorpresa atoparte por aiquí. Eu léote as veces no foro de Lubián, eres un auténtico poeta, terminarás facendo un libro... Xa encenderemos o candil de novo pra que me enseñes esa colección de fotos o amor do lume nesas noites frías de inverno, se non teis inconveniente. O millor encontro algunha revelada por min misma, pois, cuando era pequeniña, meu pai enseñábame cómo revelaba él as fotos de blanco e negro: pola noite, nun cuarto oscuro, a unha casi invisible luz ... (ver texto completo)