Gel, mentras miro esa foto donde está teu pai ven-me a memoria o novo que se fui, o recordo moito cando iva a Vilavella que vo ome era sempre tiña unha palabra graciosa que decirte na vilavella falaba con toda a xente, como se notu a sua ausencia cando se marchou pra sempre, cando as boas personas se van deixan un gran vacio aqui abaixo. un saudo a todos
Gracias Pepita polas palabras agarimosas o referirte o meu pai. É verdade que facía amigos por todolos sitios onde ía e (casi) sempre estaba de bromas. O vinteseis deste mes fizo xa sete anos que se foi e a pesar do vacio que deixou, eu inda casi non o creo. Será polos recordos tan bonitos que teño del, como tu os teis do teu pai, que eu temén recordo como un señor moi tranquilo e de sorriso xentil cada vez que o via cando estaba na Vilavella. Apertas