PEREIRO O SAN PEDRO: Eramos poucos e... Agora vai Teresa e fala tamén das...

TERESA hay tienes el horno lo subiera pero no me acordaba mas de el ves que diferente esta ya esta mas moderno. un beso hermanita.

El horno precioso, ¿y las empanadas que?. No vale hacerle a uno la boca agua....

Jose las que se hacia en ese horno ya no se hacen pero a un se hacen buenas en muchas partes de galicia estas envitado.

pili non solo as enpandas tamen as vicas recien feitas con un pouco de mel estaban pa chuparse os dedos, nese forno e donde vivia a sofia, un biquiño muy forte.

Eramos poucos e... Agora vai Teresa e fala tamén das "bicas" (doce típico de Ourense), para rematar co postre. ¡Vale! e agora a votar a sesta ¿non?. Porque despois das empanadas, o viño, e o postre, xa me diredes. ¡Que maliños sodes! ¿Non vos da pena esta alma cándida que de lonxe que está, non cheira nadiña? Biquiños. Xose.

Que golosos sodes eu de dieta e vos xa pensando en comer pero asta o veran faremos unha excecion. un saudo xa vexo que o galego cada vez mellor.

Aclaración: as bicas ás que se refiere Teresa nos son os típicos doces da provincia de Ourense, son outras bicas de masa de pan aplastada delgadiña que se metían no forno máis ben para tantear a temperatura e comprobar si estaba ben roxo antes de meter o pan. Estas bicas recién sacadas do formo, quentiñas e, como ben dice Teresa, con mel, ou con aceite e azúcar eran unha delicia. Os rapaces o día de cocer non marchabamos do forno hasta que salira a bica e nos deran a proba. Esto forma parte da historia ... (ver texto completo)