PEREIRO O SAN PEDRO: bueno eu creo que o importante do galego e falalo mais...

Amigos Lobonocortello y Barxes: perdonadme que para hablar de nuestro idioma común emplee el castellano, ya que no me gusta emplear un mal gallego, que lo
único que haria seria destrozarlo. Abundando sobre lo que ya dije en otro comentario y que vosotros corroborais, el gallego que nosotros hablamos por las Rias Bajas (yo soy de Marin), ha sido siempre un castellano con acento gallego. Palabras tan vuestras como "lembrar", "enxebre", "escaravellos" "aperta" "bágoas" las desconocíamos. Pero es que además entre las rias altas y bajas tambien había, y hay, diferencia de lenguaje. Yo aprendí en Ferrol que al pulpo le llaman "polbo", o que los guisantes (en Pontevedra "irvillas") se llaman "chícharos" (esto me lo enseñó mi suegro que era de Betanzos). Para nosotros el abrazo es "abraso" y lágrimas son "lájrimas", como veis castellano mal hablado. Tal es así, y creo haberlo contado, mi padrino, no dejó que me pusieran por nombre Gonzalo, porque la gente me llamaría "Jonsalo". Ahora la gente de allí por lo que se ve echa mano al Diccionario, porque yo cada vez que vengo a Galicia y oigo hablar a mis vecinas, parece que estoy en la Real Academia Gallega. ¡Hay que ver lo que ha hecho la democracia!. E remato este parrafeo escrito, deseando non estragar o galego. Un saudo para tod@s.

bueno eu creo que o importante do galego e falalo mais ben ou mas mal cada un que o faga o millor que poida. Un saudo.

Douche toda a razón Pili, o importante é falalo e, aínda máis importante, seguilo falando. Mostra desto é o feito de que o galego sobrevivíu gracias a que nas aldeas se falou sempre, en cada lugar da súa maneira, e cada un debería de sentirse orgulloso do galego que lle ensinaron os seus pais, en non calificalo de un "castellano mal falado". A variedade de dialectos dentro do galego, o único que fai é enriquecelo, e anque hoxe haxa unhas directivas a seguir, o galego que se fala nas Rías Baixas e tan auténtico como o do interior. Ninguén debería sentir vergoña de non saber algo que nunca lle ensinaron, como foi o aprender a escribir e falar ben a nosa lingua.
Non creo que hoxe os "riquillos" falen máis galego, a maioría aínda siguen pensando que son "máis grandes" falando castelán. O que está a pasar é que canto máis alto é o nivel cultural das persoas, máis se está a valorar a riqueza da lingua, e xa non é só "cousa de aldeáns". Benestar e cultura non medran paralelos.
Dito sea de paso, hai anos o galego non era considerado como idioma oficial, non se falaba en institucións públicas e non se ensinaba nas escolas, pero tampouco había unha lei que prohibira falalo nas casas ou na calle. Por tanto, a maioría dos "ricos" e a maioría dos "da capital" non o falaban porque non querían, prácticamente igual que hoxe.
O outro día ensináronme unhas expresións en galego que non coñecía:
O galego non di que ten diarrea, di: "teño o cu que vota lume".
Non di que está cansado, di: "estou feito unha merda".
E que digan que non é fantástica a NOSA lingua. ... (ver texto completo)