Lembras ben Candil, o nome é Veigadallas e por alí había (ou hay inda) unha preseira moi tranquila que invitaba o baño. Eu acórdome de ir algunha vez de merenda coa miña
familia cando era pequena, e menudos berros pegaba o Leo cando meu pai o metía na auga.
O Mikel vaino facendo moi ben, nótaselle que disfruta cada vez que vai o pobo, dentro de pouco falará galego coma nos. Apertiñas