PEREIRO O SAN PEDRO: Teresa e Gel, eu non recordo haber ido o monte a facer...

Si hay magosto avisade con tempo que me apunto. Un saudo prra todos

Pepita, xa veis que se está empezando a animar a idea do magosto. Eu, a dificultad que lle vexo, e que co frío xa non se podrá comer na calle, locales non creo que haxa, o forno de abaixo non sei cómo será de grande pero non creo que collamos alí... E pra xuntarse nunha casa particular, non sei... Bueno, a ver se esta tarde sin falta te envío o meu número de móvil por correo e tú me envías o teu, por si acaso... Bicos.

Candil, anque sexas máis nova ca min, paréceme extrano que non lembres que o magosto sempre se fixo no monte, con frío ou sin el. Será que os rapaces daquela nunca tiñamos frío. As castañas asadas nos tixolos, fanme recordar as noites de fiadeiro.
A ver si cualla a idea do magosto, pero creo que os castiñeiros inda non pingan, ou si? Apertas para tod@s.

gel tes razon o magosto faciase no monte yo ben k o pasbamos de pequenos k tenpos aqueles, bikos.

Teresa, tamén é verdade que o estado dos montes non é o mismo que daquela e ahora non o permitirían facer polo perigo de incendio. Pero nos temos a sorte de ter estas lembranzas, e non hai quen nolas quite, non te parece? Un abrazo.

gel pode ser k non deixen facer lume pola sequia pero nos nosos tenpos no veran tamen habia incendios pero po magosto non puñan ningun problema, un abrazo.

Teresa e Gel, eu non recordo haber ido o monte a facer o magosto, aunque sei que no Pereiro se facía; tal vez meus pais nunca me deixaron ir, como en miña casa sempre había tanto que facer… Xa lle preguntarei a miña nai.

Mikel, Martina, Concha: O millor non podo ir pros Santos, xa vos iréi contando; vou ahora pra Tuiza, se Dios quere. Bicos pra tod@s.