Como ben sabe vostede, en toda-las linguas hai sinónimos. Un concho é unha noz, e unha noz é un concho. Por iso unha nogueira é tamén unha concheira.
Eu sonlle zamorano, de Lubián. Hai galegos que se rín do galego que falamos nós eiquí. Eu calo, pero temos palabras, como GARAPIO, que non son coñecidas para a maioría dos galegos. O garapio é o guincho para arranca-lo esterco das cortes, e aparece no diccionario de galego de Estravís.
É como se nos andéramos a rir dun castelán porque dixese POLLINO
... (ver texto completo)
Gracias por contestarme, e alégrome que seamos casi veciños.
Referente o garapio, alego ignorancia de ese definición do que na Gudiña lle chamamos rastro."Perdón a os madrileños"
Sería o último que se me ocurriría de reírme da forma de expresarse de outra xente. ante todo me merecen o mayor dos respetos.
Eu casi nunca escribo en galego, porque en primeiro lugar, non quero que pareceza que lle estou dando patadas o noso idioma. Pero sí que o escribo tal cual o falamos toda a vida. Mira: Pra decir "muchos" non sei si o correcto e moitos, ou mutos; as duas me parecen correctas.
Entonces, tiro pola calle do enmedio, e imitando a Emilia Pardo Bazán, que na sua novela chamada Insolación, concretamente no cap. XX, pag. 193, describe o castellano-andalúz con a sua peculiar armonía, que non deixa indiferente a que o lee.
Alégrome que a RAG, conte con xente de Zamora.
Un abrazo
... (ver texto completo)