Vexo que anda por o Brasil, alguen de por o menos, cerca de a Gudiña. Pois en Sao Joaqhín da Barra hay unha extensa familia minha, descendente de una emigrante de alá por os anos 30

Un saudo de un novato neste foro
Amigo Camba, eu sahún de perto de ahí,ê decer das Carvallas (Portugal), toda vida traballando na Ispaña, de novo nas segadas, na Gudiña traballei pro Lexo do Caleiro, pro Melin, que istaba recin casado con unha castellana, taméin pra un que era canteiro, logo istube na Franza, ahora últimamente en Madride, aquí apellidos da Barra a muntos, nos istamos en Pernambuco, Hotel America, según ô meu xefe pra simana xa temos apartamento, creo que demomento temos istar por aquí unha temporada larga, eu istou ... (ver texto completo)
Amigo Pica, me alegro que te recuperaras da caida. Con relazahún ô da mala me inganaron como un chino, primeiro me dixeron que se enxuxara ô diñeiro que había que lavalo, logo que os gaxos que ô ian a limpiar que tardaban en tornar a mala, xego a conclusiahún que tudos sabian do que se trataba menos eu, más istou a traballar menos que en Madride, recordando vellos tempos axudando ô padre Xosé a decer a misa que más quere ô Zé depois das que leva pasado nista vida. Más istou ô corrente das coisas ... (ver texto completo)
Vexo que anda por o Brasil, alguen de por o menos, cerca de a Gudiña. Pois en Sao Joaqhín da Barra hay unha extensa familia minha, descendente de una emigrante de alá por os anos 30

Un saudo de un novato neste foro
Hola Ze, gracias por interesarte pola miña integridade fisica, pero da caída do guindo xa me recuperei. Garda algun dos papeis que levabas na mala do Rui porque parece que as cousas non andan muy ben pros turistas no Brasil neste momento. Unha aperta
Amigo Pica, me alegro que te recuperaras da caida. Con relazahún ô da mala me inganaron como un chino, primeiro me dixeron que se enxuxara ô diñeiro que había que lavalo, logo que os gaxos que ô ian a limpiar que tardaban en tornar a mala, xego a conclusiahún que tudos sabian do que se trataba menos eu, más istou a traballar menos que en Madride, recordando vellos tempos axudando ô padre Xosé a decer a misa que más quere ô Zé depois das que leva pasado nista vida. Más istou ô corrente das coisas ... (ver texto completo)
Ay, que te pillaron como a un peixe, mira que ir a cairte dun guindo na Gudiña xa e difícil, porque non hay mais que dous ou tres encima da Fontenova. Si inda dixera que te caíras dun rebolo...

Pero penso que non te querías dar por aludido.

Si xogas e che toca o ramo do Beato Sebastián, espero que compartas algo
Home como un peixe quizais non sexa a expresión, mais ben como un "pardillo", e pra ser exactos non me pillaron, intentárono xustamente hasta que me caín, ja, ja. Efectivamente chega o San Aparicio, a min e un personaxe que me apasiona, a parte da súa faceta relixiosa que e pola que e coñecido e da que se sabe casi todo interésame tamén a súa parte, digamos, secular que por outra parte foi a mais larga da súa vida pois entrou na orde dos franciscanos con 70 anos. Cuando dicimos que os españois introduciron ... (ver texto completo)
Dicen que co tempo sabase tudo, mira a persoa que eu menos desconfiaba, foi a que le xodeo a guindeira ô meu xefe, xa pesabas munto pra irgazar a galla da forma que ô fixeste. A cuestión ê que nahún te fixeras mal.
Hola Ze, gracias por interesarte pola miña integridade fisica, pero da caída do guindo xa me recuperei. Garda algun dos papeis que levabas na mala do Rui porque parece que as cousas non andan muy ben pros turistas no Brasil neste momento. Unha aperta
Dicen que co tempo sabase tudo, mira a persoa que eu menos desconfiaba, foi a que le xodeo a guindeira ô meu xefe, xa pesabas munto pra irgazar a galla da forma que ô fixeste. A cuestión ê que nahún te fixeras mal.
Ay, que te pillaron como a un peixe, mira que ir a cairte dun guindo na Gudiña xa e difícil, porque non hay mais que dous ou tres encima da Fontenova. Si inda dixera que te caíras dun rebolo...

Pero penso que non te querías dar por aludido.

Si xogas e che toca o ramo do Beato Sebastián, espero que compartas algo
Yo en aquella epoca estaba en el limbo... pero hace tiempo que me he caido del guindo, ja, ja.
Dicen que co tempo sabase tudo, mira a persoa que eu menos desconfiaba, foi a que le xodeo a guindeira ô meu xefe, xa pesabas munto pra irgazar a galla da forma que ô fixeste. A cuestión ê que nahún te fixeras mal.
No sé si la imaginarias divisoria la usaban para auyentar a los que aprovechando el fiadeiro buscaban los amoríos de las mozas del otro bando. Lo nuestro era los juegos, que por cierto solamente había uno que tenía bula para jugar en nuestro bando. Amigo Pica, ¿en qué parte te encontrabas?

Cuando me refería a Campairos, era con relación a la fraga que está pegada al río. Allí me llevó Arturo, y la verdad es que me dió un poco de respeto. Un abrazo.
Yo en aquella epoca estaba en el limbo... pero hace tiempo que me he caido del guindo, ja, ja.
Amigo Camba, centrado e identificado. Yo no pertenezco a esa generación, pertenezco, quizás, a la siguiente. Con Don Laureano mi experiencia fue posterior, de hecho yo estaba en la escuela cuando él se marchó de Gudiña, pero ha sido un personaje que me influyó mucho a pesar, o quizás a causa, de mi niñez y guardo un recuerdo maravilloso de aquella epoca, tengo claro que sus cualidades de docente influyeron decisivamente en mi, particularmente en las ganas de adquirir conocimientos que ha sido mi ... (ver texto completo)
No sé si la imaginarias divisoria la usaban para auyentar a los que aprovechando el fiadeiro buscaban los amoríos de las mozas del otro bando. Lo nuestro era los juegos, que por cierto solamente había uno que tenía bula para jugar en nuestro bando. Amigo Pica, ¿en qué parte te encontrabas?

Cuando me refería a Campairos, era con relación a la fraga que está pegada al río. Allí me llevó Arturo, y la verdad es que me dió un poco de respeto. Un abrazo.
Ahora que se acerca la fiesta de S. Aparicio quiero unirme a todos mis vecinos, a todos los que, estando dispersos por el mundo nos une su espíritu, su amor a los demás y su humildad. A todos, Feliz día.

Un día, me sentí muy reconfortado, cuando, asistiendo a Misa en la Parroquia de Santa Casilda de Madrid, oficiada por un sacerdote de Veracruz, le insinué si conocia al Beato, y me dió detalles tanto de su cuerpo incorrupto, como de su obra y la devoción que allí le profesan. La fé no tiene fronteras. ... (ver texto completo)
Vexo por aiquí o Suso. Parente, que o Tito da Nova Galiza me pregunta por a Pina e por tí. Si tedes moito frío e vos apetece, dande unha voltiña por A Manga e nos vemos. Sabá que o final facíais un Magosto, aunque faltara o xabalí. Un abrazo
Me alegro que me hayas centrado que no identificado: Enhorabuena, pero yo a tí no logro ni siquiera horquillarte. Dime Picarel. Por casualidad te encontrabas, o conoces a alguien de A Gudiña que haya participado en la primera "novillada" total que le hicimos al maestro D. Laureano Prieto (muy querido y admirado por su labor docente) la totalidad de los rapaces allá por los años 50?. Y si estabas allí, ¿en que bando de los dos te encontrabas cuando teníamos dividido el pueblo para jugar, por una raya ... (ver texto completo)
Amigo Camba, centrado e identificado. Yo no pertenezco a esa generación, pertenezco, quizás, a la siguiente. Con Don Laureano mi experiencia fue posterior, de hecho yo estaba en la escuela cuando él se marchó de Gudiña, pero ha sido un personaje que me influyó mucho a pesar, o quizás a causa, de mi niñez y guardo un recuerdo maravilloso de aquella epoca, tengo claro que sus cualidades de docente influyeron decisivamente en mi, particularmente en las ganas de adquirir conocimientos que ha sido mi ... (ver texto completo)
Amigo Camba, no creas que soy el unico que ha leido tu mensaje, seguro que han sido muchos mas, lo que pasa es que la gente no se anima a participar, imagino que por diferentes razones. Con las explicaciones que das en tus mensajes ya te tengo centrado, ja, ja. De nuevo te doy la bienvenida y espero que esta nueva etapa que comienzas a instancias de tu mujer te sea gratificante. Un abrazo
Me alegro que me hayas centrado que no identificado: Enhorabuena, pero yo a tí no logro ni siquiera horquillarte. Dime Picarel. Por casualidad te encontrabas, o conoces a alguien de A Gudiña que haya participado en la primera "novillada" total que le hicimos al maestro D. Laureano Prieto (muy querido y admirado por su labor docente) la totalidad de los rapaces allá por los años 50?. Y si estabas allí, ¿en que bando de los dos te encontrabas cuando teníamos dividido el pueblo para jugar, por una raya ... (ver texto completo)
Emocionante el relato, tanto por su contenido como por la exactitud de la situación del Pico Sacro en Campairos. Lo que yo recuerdo, es que además, después de pasar Las Rabazas, La Aparición y Cerca de Retorta, entre robles y monte bajo, hay una fraga muy grande difícil de localizar, en posición vertical donde, al parecer, se agarimaban del viento del Norte los pobladores de aquellas tierras. Posiblemente de ahí venga el nombre der Rio da Fraga
Revisando as mensaxes do foro, hai esta do mes de novembro na que eu non caíra porque precisamente estaba na Gudiña naquela epoca, cando estou ali teño tantas cousas que facer que non me queda tempo para estes "menesteres", e non tuven polo tanto ocasión de responder. Estuven pensando se contestar ou non, visto o tempo pasado desde entón, pero visto tamén o ataque tan directo que me fas, aducindo argumentos imaxinarios, ¿cando presumín eu de educación?, ¿cando me sentín ofendido?, ¿cando lancei labazadas ... (ver texto completo)
Estou de acordo contigo.
Mirei mal. Ao revisalo "Je n'ai jamais dit" está perfectamente escrito. Lino de corrido e non me decatei de que "dit" non é a 3ª persona do presente, senon o participio do ´pasado composto.
Agora ben: teño que decirche que nunca pensei que estaba a ofender a ninguén. Se foi así, perdón, porque nada máis lonxe da miña intención.
Unha aperta.