Camiño por viñedos nas calorosas tardes de xullo. Ese momento no que o Sol nos lembra a súa grandeza, este é Mones a primeira hora da tarde.
Camiño cheo de recordos ata Pazo para ver caer a tarde entre castiñeiros que dentro duns meses volverei visitar e que me traen os mellores recordos da miña infancia. A brisa, o Sol con esa clara luz e no val do Petín e da Rúa. Vista maxestuosa. Volverei por aqueles camiños que vin construír entre pobos pequenos, e cuxo recordo das campás dos domingos abría a ilusión aos primeiros coches que ían de aquí para alá Moito cambiou en Mones, pero o importante é que no silencio das súas rúas é a vida de tanta historia, da que formo parte con alboroto, berros, mocidade e o resto da miña vida. Volver á miña terra de novo é motivo de alegría e hoxe compárto.
Camiño cheo de recordos ata Pazo para ver caer a tarde entre castiñeiros que dentro duns meses volverei visitar e que me traen os mellores recordos da miña infancia. A brisa, o Sol con esa clara luz e no val do Petín e da Rúa. Vista maxestuosa. Volverei por aqueles camiños que vin construír entre pobos pequenos, e cuxo recordo das campás dos domingos abría a ilusión aos primeiros coches que ían de aquí para alá Moito cambiou en Mones, pero o importante é que no silencio das súas rúas é a vida de tanta historia, da que formo parte con alboroto, berros, mocidade e o resto da miña vida. Volver á miña terra de novo é motivo de alegría e hoxe compárto.
