Detrás de esa reixa de ferro, estaba a horta da doña Erundina, e déixase ver a sua grande camelia blanca.
Foi o marido da Doña Erundinna, que fixo os mobes da nosa casa, un armario de 4 corpos con espello, un chinero con vitrina de cristal e pedra de mármol blanco, que foi levado do seu sitio (o mármol non se pudre), como as demais cousas da nosa mamá, e com´as traves do Jaravano, o pote dos nosos porcos, o abrevadeiro e a pia dos porcos de pedra, ollas de aceiro con tapas de cristal, tocadiscos e centos de discos de mei hirmao... bueno, todo eso xa está no pasado.
Volvendo a escola: a maestra Dña. Julia admitiome a pesar de ter 4 anos, o ver como leia, como sumaba e restaba... puñame didiante das mozas e subíame a un banquiño didiante do mapa, pra que pudera ver ben. A Dña Julia mandábame aprender os versos da Virxen e no Mayo, subíanme a parede do atrio, pra que me oiran recitarlle a Virxen.
Nesa mesma escola, dábannos un vaso de leite en polvo vida dos Estados Unidos, que a maestra batía en auga. Outros días huntábanos un pan con mantequilla, que os norteamericanos nos mandaban en vodós de cartón... Eran cousas que a nos nunca nos faltaron na casa, pero sabía a gloria, o pan blanco... outro día contamos mais. saudos Pura
Foi o marido da Doña Erundinna, que fixo os mobes da nosa casa, un armario de 4 corpos con espello, un chinero con vitrina de cristal e pedra de mármol blanco, que foi levado do seu sitio (o mármol non se pudre), como as demais cousas da nosa mamá, e com´as traves do Jaravano, o pote dos nosos porcos, o abrevadeiro e a pia dos porcos de pedra, ollas de aceiro con tapas de cristal, tocadiscos e centos de discos de mei hirmao... bueno, todo eso xa está no pasado.
Volvendo a escola: a maestra Dña. Julia admitiome a pesar de ter 4 anos, o ver como leia, como sumaba e restaba... puñame didiante das mozas e subíame a un banquiño didiante do mapa, pra que pudera ver ben. A Dña Julia mandábame aprender os versos da Virxen e no Mayo, subíanme a parede do atrio, pra que me oiran recitarlle a Virxen.
Nesa mesma escola, dábannos un vaso de leite en polvo vida dos Estados Unidos, que a maestra batía en auga. Outros días huntábanos un pan con mantequilla, que os norteamericanos nos mandaban en vodós de cartón... Eran cousas que a nos nunca nos faltaron na casa, pero sabía a gloria, o pan blanco... outro día contamos mais. saudos Pura