Luz ahora 0,07878 €/kWh
Os meus amigos do foro de Goián desexolles un bo Nadal e un booo ano 2012, os que estan os que se foron. e a Raiola que eu sei que de ves en cando lle bota unha ollada.
Fai moitos anos, un mozo recentemente casado estaba sentado nun sofá nun día quente e húmido, bebendo un zume xeado durante
unha visita á casa de seu pai.
Mentres conversaba sobre a vida, o matrimonio responsabilidades e obrigas dos adultos, o pai pensativo mexendo os cubos de xeo no seu vaso xogou un ollar claro e sobrio para o seu fillo.
" ¡Nunca te esquezas de teus amigos", ele aconconsellou!, Será máis importantes na medida en que vaias envellecendo. Imdependientemente de canto ames tua familia, os teus amigos sempre os necesitaras... Ten en conta de cando en vez sair con eles.... telefonéarlles….
" ¡Que estraño consello" pensou o mozo. Acabo de entrar no mundo dos casados, eu son un adulto, é certamente, a miña muller e familia que comezamos; Será todo que preciso pra dar sentido á miña vida.!
Con todo, el obedeceu o seu pai, estaba en contacto con amigos e anualmente aumentou o número deles.
Co paso dos anos, entendeu que o seu pai sabía do que estaba falando. Na medida en que o tempo é a natureza realiza seus designios e misterios nun home os amigos foron o baluarte da súa vida, é eiqui o que aprendeu:
O tempo pasa...
A vida continúa....
A distancia separa…
Os nenos crecen...
Os traballos van e veñen..
O amor debilitase..
As persoas non fan o que deberían facer.
O corazón estase rompendo, os pais morren, os compañeiros esquecen os favores...
A carreira estase acabando..
Máis os amigos verdadeiros están sempre ahí, non importa si perto si lonxe, un amigo nunca está máis lonxe do que o alcance dunha necesidade torcendo por ti, intervindo no teu favor, esperando por ti de brazos abertos. Ou bendicindo a tua vida.
Cando comezamos esta aventura chamada VIDA, non sabiamos das incribles alegrías ou tristezas que estaban por diante. Non sabiamos canto necesitabamos uns dos outros.
PENSAO
Pousa
Fai moitos anos, un mozo recentemente casado estaba sentado nun sofá nun día quente e húmido, bebendo un zume xeado durante
unha visita á casa de seu pai.
Mentres conversaba sobre a vida, o matrimonio responsabilidades e obrigas dos adultos, o pai pensativo mexendo os cubos de xeo no seu vaso xogou un ollar claro e sobrio para o seu fillo.
" ¡Nunca te esquezas de teus amigos", ele aconconsellou!, Será máis importantes na medida en que vaias envellecendo. Imdependientemente de canto ames tua familia, os teus amigos sempre os necesitaras... Ten en conta de cando en vez sair con eles.... telefonéarlles….
" ¡Que estraño consello" pensou o mozo. Acabo de entrar no mundo dos casados, eu son un adulto, é certamente, a miña muller e familia que comezamos; Será todo que preciso pra dar sentido á miña vida.!
Con todo, el obedeceu o seu pai, estaba en contacto con amigos e anualmente aumentou o número deles.
Co paso dos anos, entendeu que o seu pai sabía do que estaba falando. Na medida en que o tempo é a natureza realiza seus designios e misterios nun home os amigos foron o baluarte da súa vida, é eiqui o que aprendeu:
O tempo pasa...
A vida continúa....
A distancia separa…
Os nenos crecen...
Os traballos van e veñen..
O amor debilitase..
As persoas non fan o que deberían facer.
O corazón estase rompendo, os pais morren, os compañeiros esquecen os favores...
A carreira estase acabando..
Máis os amigos verdadeiros están sempre ahí, non importa si perto si lonxe, un amigo nunca está máis lonxe do que o alcance dunha necesidade torcendo por ti, intervindo no teu favor, esperando por ti de brazos abertos. Ou bendicindo a tua vida.
Cando comezamos esta aventura chamada VIDA, non sabiamos das incribles alegrías ou tristezas que estaban por diante. Non sabiamos canto necesitabamos uns dos outros.
PENSAO
Pousa