Restos daqueles ritos e saberes perduran aínda entre nos hoxe en día, a xente sensata, evita raparse en cuarto crecente, pois con elo ariscábase a quedar calvos, a madeira en cambio ten de cortarse no minguante, o labrego acomoda a súas tarefas do campo e da casa as fases da lúa, a de xaneiro e boa para matanza do porco, (1) a nacente para salgar as carnes, pero en ningunha lunación poden darlle os raios do astro, pois se alunan, pudríndo.
Os vellos contan na beira do lume seus pesares e botábanlle anacos de pan e algunha tallada a este. Era costume dos celtas de non fornicar e palpar as moza en presenza do lume, pois as cousas do sexo e demais reverten na natureza, e a veces contaminan. Por iso non hai que sachar nin sementar en dias de menstruación: Soamente na India se atopa un cosmos mais rico que o noso.
(1) Como digo a matanza nos pobos es una actividade que axuda a crear lazos sociais entre os veciños, a matanza era pois no so un traballo a facer senon que xunto a outras faenas agrícolas que necesitaban da participación de persoas externas a o clan familiar, aran tamén actos sociais que axudaban a intimar a os veciños do lugar por encima incluso de diferencias sociais, e para os mozos de ambos sexos a oportunidade donde podían, con certa complicidade tácita de los adultos, entablar relaciones entre eles. Era pois non solo un traballo se non, (pese a ser un traballo duro), una alegre reunión de veciños en definitiva una festa, adonde a comida en común era case obrigada
Os vellos contan na beira do lume seus pesares e botábanlle anacos de pan e algunha tallada a este. Era costume dos celtas de non fornicar e palpar as moza en presenza do lume, pois as cousas do sexo e demais reverten na natureza, e a veces contaminan. Por iso non hai que sachar nin sementar en dias de menstruación: Soamente na India se atopa un cosmos mais rico que o noso.
(1) Como digo a matanza nos pobos es una actividade que axuda a crear lazos sociais entre os veciños, a matanza era pois no so un traballo a facer senon que xunto a outras faenas agrícolas que necesitaban da participación de persoas externas a o clan familiar, aran tamén actos sociais que axudaban a intimar a os veciños do lugar por encima incluso de diferencias sociais, e para os mozos de ambos sexos a oportunidade donde podían, con certa complicidade tácita de los adultos, entablar relaciones entre eles. Era pois non solo un traballo se non, (pese a ser un traballo duro), una alegre reunión de veciños en definitiva una festa, adonde a comida en común era case obrigada