UN CONTO DE NADAL

DepóIs da guerra do trinta e seis, nunha casa vella mais tarde chamada “Vila Pacita” que había preto da capela de San Lourenzo, vivía unha familia coñecida por o alcume dos “Quicos”, era un casal, creo que portugueses, tiñan once fillos e o maior non tiña catorce anos, o matrimonio traballaban de xornaleiros cando os chamaban, a verdade e que vivían nunha pura miseria, os cativos andaban case que sempre sen roupa e descalzos ata nos días de xeada, e por ende, todos emborrallados ... (ver texto completo)

Foro de GOIAN (Pontevedra)
Respuesta al mensaje, enviado el 17/10/2015 a las 12:09:
farmacias
Troncoso Vicente Juan Ignacio
Farmacia
Avenida Ordóñez, 15
986 62 00 10

farmacias

SOBRE MINERAIS EN LA SIERRA ARGALLO
Goián, Pontevedra
Ademais do estaño xa esplotado por o romanos, ainda non fai muitos anos que esitian minas subterraneas as cales fooro tapadas despois da guerra civil por orden do gobero de Franco, pra que os do maquis non tiveran donde agocharse.
La banda del complejo metamórfico Monteferro-El Rosal está formada por gneises y esquitos cuyas estructuras principales siguen directrices NS y separa los granitos de dos micas con textura orientada de los granitos ... (ver texto completo)

UN PASAJE DE LA HISTORIA DE GOIÁN
Relaciones con Portugal.
En el siglo XV la fería que se celebraba en la villa de Camiña, próxima a la desembocadura del río Miño, se nutría a base del contrabando que a élla llegaba; pero cuando los fiscais comenzaron a reprimir el abuso, los gallegos dejaron de acudir a élla, por lo que se produjo en la misma la crisi correspondiente. Siendo así, los hombres buenos de Camiña se dirigieron al rei D. Alfonso V de Portugal, quien entre otras cosas, concedió el libre ... (ver texto completo)

DICIONARIO ENCICLOPÉDICO MADOZ
Censo histórico de pobos, cidades, vilas e aldeas de España. Datos económicos, artísticos e demográficos. Patrimonio histórico. Produción. Costumes e tradicións. Pobos de España. Coñecer España. Folclore, cultura, patrimonio artístico, natureza e economía
Todos os pobos en Galicia co nome de Goián:
GOYAN.
Lugar na provincia de Lugo, concello de Guntin e feligresia de San Román de Retorta. Poboación. 4 veciños, 20 almas
Pobos en Galicia co nome de Goyán
GOYÁN
Antiga ... (ver texto completo)

MUIÑEIRA DO SANTO AMARO (
Señor cura, señor cura,
a doutrina non lla sei,
pidame unhas cantiguiñas
que eu llas repinicarei!
Moza bonita no mundo
non debera de nacer,
porque fai como a mazá,
todos a queren comer.
Ser solteiro é boa cousa, ... (ver texto completo)

WALTER STARKIE

Veño do País da chuvia eterna. Veño do fin do mundo. Son de onde a auga muda a eternidade en melancolía e a melancolía se torna en nostalxia perenne. Veño da máis fermosa terra que a natureza, na súa eternidade, puido parir. Veño da pedra e o vento do norde, xélido e eterno. Son do país que os homes chamaron Galicia. Son da terra que os deuses quixeron chamar ETERNIA.

Starkie creó en el British Institute de Madrid una atmósfera propicia para las relaciones hispano-británicas, ... (ver texto completo)

O COUTO (Barrio)
(seus lindes eran: Por o Norte con o barrio do Pazo, Sur barrio de Fontela. Este Río Miño, Oeste Barrio da Centinela e mais Fontela).
Este barrio leva o nome do Couto por pertencer o couto de Goian, da familia Correa os cales eran os seu señores. Dentro do barrio queda a casa-pazo dos Correa, que é coñecida como casa da torre de Goián, construción señorial do século XVII. Esta construción nos últimos anos sufriu varios cambios arquitectónicos na súa estrutura. Ten unha extensión ... (ver texto completo)

que kilometros hay desde catoira

que kilometros hay desde catoira

senderismo

UUNHA CANCIÓN EN BABLE PRO ASTURIANO

¡Tanto cura tanto cura
¡Tanto cura tanto fraile
¡Tata nuyer sin maridu
Tantu rapacin sin padre!
A los curas los capen iste añu
Quiera Díos non capen al miu amu
Que me tien prometido une medies
Y, si lo capan
Me quedu sin ellas ... (ver texto completo)

CONTINUEMOS CAMIÑANDO, LEVAMOS POUCAS LEGUAS;
Daqueles rituais tamén provén o entruido, nome que se lle dá ao carnaval en Goián. Esta festa moi arraigada desde antigo, a súa orixe pérdese na noite dos tempos. Meu defunto avó, o Ti Serafín, que nacera no ano 1877, xa nos contaba do entruido de cando el era rapás.
Antes da guerra civil había unha gran rivalidade entre as sociedades de Obreiros Agricultores e O Centro Goianes, para ver á cal das dúas concorrían os mellores disfraces. Durante o réxime ... (ver texto completo)

O CRIME DO RABIÑO
En la villa del Rabiño,
provincia de Cortejada,
habitaba un matremonio
modelo de fe cristiana.

El se llamaba Don Joaquín i
Su esposa Doña I-ana
y tenían los aforros
metidos en una i-arca.

A iso de la media noche
cuando el jallo no cantaba
llejaron los creminales
por la porta de la entrada.

Y al can que a la porta
y que la jardaba,
le pejaron un puntapé que
y le esmendrellaron las entrañas.

Y en el piso principale
la criada daba jritos
sin que nadie la acodiera
ni los mesmos angelitos.

La arrastaron por los pelos
roubándolle dos pesetas que tiña aforradas
chimpandola por la véntama
indo caer na estercada
y alí la probe entrejo
su alma a Díos entre malos fedores

Cogieron a D. Joaquin y su esposa Doña Iana
y le metíeron en la boca catro cobertores y una almohada,
y con una vasoira de mirto
le fretaron la espaldas.

Padres que tenéis hijos,
hijos que van a la escuela,
no olvideis que es necesario
tener en casa a la suejra

Porque aunque a veces os rife
o os peche en la artesa
jardará mellor la casa
que un buen perro de presa. ... (ver texto completo)

Iste ceguiño que vedes cantando
de entrambos ollos da cara cegou
mais por agora vaise gobernando
co outro ollo que inda lle quedou.
Esto que vos digo contáronmo a min
volvendo da feira de Portomarín
con outras cousiñas que vos contarei,
se son ou non certas eu non volo sei.
Como son vello e fáltame a vista,
cando unha moza me vén a falar
pra me dar conta se é grosa ou é fraca
teño por forza que ás maos apelar
e teño observado que as hai que se rin
e outras moi pouquiñas que foxen de min,
e a mor parte delas chaman polas nais,
pro chaman baixiño e arrímanse máis.
Ana Marica quedouse soliña
porque o seu home pra Cuba marchou
e tal desgosto colleu a rapaza
que gravemente a coitada enfermou
e soio quería que a fora coidar
un primo que tiña no mesmo lugar
e dispois dicía cando xa sanou:
gracias ás frequiñas que Manuel me deu. ... (ver texto completo)