CANTAR DAS LABRADAS DE MOSCOSO
Agora comezo eu
viva o meu atrevemento,
se non teño tomarei
contigo coñecemento.
Desde o alto de Moscoso
eu vou dar un asubío
inda son quen era onte
inda non perdín o brillo.
Dádelle unha caidiña
meu amor cando cantades,
dádelle unha caidiña
que con ela me matades
Fun ó río buscar auga
na casca da balancía,
nin bebín nin trouxen auga
nin falei a quen quería.
Vou a dala despedida
porriba dunha cereixa
eu queríame marchare
e o corazón no me deixa
Agora comezo eu
viva o meu atrevemento,
se non teño tomarei
contigo coñecemento.
Desde o alto de Moscoso
eu vou dar un asubío
inda son quen era onte
inda non perdín o brillo.
Dádelle unha caidiña
meu amor cando cantades,
dádelle unha caidiña
que con ela me matades
Fun ó río buscar auga
na casca da balancía,
nin bebín nin trouxen auga
nin falei a quen quería.
Vou a dala despedida
porriba dunha cereixa
eu queríame marchare
e o corazón no me deixa