OFERTA LUZ: 5 Cts/kWh
        

Mensajes enviados por telesforo romerales:

Querido amigo: Cando fuches o meu xefe, primeiro puxécheme ao fronte da Academia de Analfabetos. Máis tarde, cando fuxiron de alí tantos funcionarios civiles, deixáchesme ao cargo da dirección de tódalas escolas con mestres militares, inda que tal destino retrasou en oitenta e seis días a miña incorporación á vida civil, ata que rematou aquel curso académico.
Hoxe quero devolverte aqueles favores de hai trinta e sete anos.
Como ben dixo Khalif Gibrán, "para menospreciar hay que ser poco". Tés que ... (ver texto completo)
Allí estaré, señor Cho. Primero me explicará qué es una mazacuca, pero cuente con mi desinteresada colaboración en el desarrollo del proyecto. Eso sí: este servidor vivirá donde le dé la real gana, permanecerá empadronado donde está, escribirá donde le pete, y ya no desea construir pirámide alguna. Ahora tengo un icosaedro colgante, con veinte ventanas al mundo, en determinado viaducto. Nunca había gozado de observatorio tan estratégico.
Hasta mañana, camarada.
Siñorino Telesfori, cuesto estati a equivocari con el Siñorino Frieres, e multo desgrachiado y multo maleducato. Credo que tuti o mundi teni lugari en isti foro menos este elementi. Y mas suo gusto es oripile gusti do Barsa, e usa colonia multo atrsata. Un bacho
¡Buen pájaro está hecho ese Freirés! Pero OFREIRÉS, con sus letras mayúsculas que indican altas voces, no le anda a la zaga.
No obstante éste es un foro ruidoso y agitado, como una pandilla de mozalbetes. No debemos excluir a nadie, por muy "maleducato" que se muestre, que todo se puede corregir.
Hagamos una rogativa, emperador:
Que el amigo que va a dirigirnos la palabra reciba de lo Alto la inspiración necesaria para llevar con claridad meridiana a nuestro intelecto el mensaje del que es portador.
Que ... (ver texto completo)
Che Telesforo no te metas con mi Tono, porque sufre en silencio la marcha de su Portugues del Madrid. Saludos
Libidinosa y encantadora moza: Nada más lejos de mis intenciones que faltar al respeto a un Ballesteros. Ni a nadie.
Respecto al portugués del Madrid, convendría preguntarle a Zé de las Carvajas si el tal de las polainas no vino algún año a la siega del centeno en su compañía por estos parajes de Dios.
Na zona de PORRIÑO os gitanos chamanlle OS MACHADOS, e este poeta e millor que escriba poemas DOS MACHADOS que de ANTONIO MACHADO, " COMADRE que razon tès" como se nota que non è da VILAVELLA, creo que è de CURRECHOUS DE ABAIXO.
Señor Tono Ballesteros: muchas gracias. No le soy de Corresuelos de Abajo. Le soy del de Arriba.
Si alguna vez le falté a usted al respeto, humildemente le pido mil perdones.

"El camino de la amistad hay que mantenerlo siempre limpio" (Platón)

No es necesario que me digan que Platón puede ser un plato muy grande. De tales chabacanerías, estoy al cabo de la calle después de treinta y nueve años en La Legión.
Homo melius se deffendit cum veritate quam cum iuramento.

Este menda utilizó una hipérbole graciosa para afear el mal gusto de un personaje que hablaba sin respeto de una persona fallecida. Pero hay quien se equivoca, contesta con malos modos y es incapaz de admitir la equivocación OFREIRES). por último salen como miuras personas a las que les pesan sobre sus cabezas tantos doctorados. Los títulos, si se tuvieran, se demuestran con cierta templanza que no parece estar al alcance de ciertas cabezas.
Es ... (ver texto completo)
Damnun, quod quis sua culpa sentit, sibi et non alteri debet imputari.
Es propio de hombres de cabezas mediocres embestir contra todo aquello que no les cabe en la cabeza.
(Antonio Machado dixit)
Perfecto. Educación, respeto y amabilidad. Hágase revisar estos conceptos en la próxima ITV.
Constituye un error la opinión de que algunos nos limpiamos los orificios nasales con los dedos de los pies, o de que hacemos té con agua bendita.
Recuerdo perfectamente aquella buena moza que fue usted, Doña Maruja, con aquellas maravillosas pantorrillas encima de los pesados cholos, cuando iba con las vacas.
Tenía de moza tan buen corazón, que hubiera dado a cualquiera hasta la ropa que llevaba encima, de no impedírselo la castidad.
No debería usted precipitarse, que me refería al otro, y nunca con el realismo de su inapropiada interpretación.
Por otra parte, es el ajo uno de los alimentos más saludables. Los tomo con frecuencia, y jamás me pico.
De ser cierta tal aseveración, hay un grupúsculo en este foro que debe alimentarse exclusivamente de ese bulbo.
Sr 2525 mi apreciado amigo, tiene que mirar bien, Ofrieres es un SR y frieres es otra cosa. NO los confunda, lo digo por honor a la verdad, sin ganas de molestar a nadie. Un abrazo
A ese mozo hay que meterle a patadas el hueso de trasero entre los hombros.
Indig: Fai un ano que pasei por ela, entón istaba sín arreglar, penso que oxe istá na mesma, más nahún téin a culpa o alcalde, pois íse xa sabemos que nahún fai nada, pois según a informazahún que eu teño, no pobo de Pentes tudos le votan, entón nahún pode porse a male con els, pois os caciques na pequena republica Galega se miman ois os outros, además el sinor que mandaba en la diputazahún xa deixo o seu cargo o fillo,éste como será munto novo o mellor nahún le consta dita carreteira, eu ispero ... (ver texto completo)
Era aseveración de mi madre, y no por vía de cumplido, la de que mi padre tenía una cabeza de chorlito suficiente para no permitirle viajar solo con seguridad más de dos o tres kilómetros.
Por eso se paró la carretera. Porque si mi padre tenía cabeza de chorlito, mi madre, por el contrario, la tenía muy bien amueblada para conseguir los contactos e influencias suficientes para abortar cualquier proyecto que pudiese derivar en la inestimable desorientación o pérdida de nuestro cabeza de familia.
Lo suyo Sr romerales era un oficio de cojones y no obstante tuvo usted huevos para abandonarlo, digo que tuvo huevos ya que me imagino, que en el lance con la madre cerda y aunque la cogida fue por detras, los colmillos solo le hicieron un par de surcos en el birimbao, dejandole los mencionados, un poco acojonados pero en su sitio. Esto hace que me plantee dos profundas reflexiones:
O mucho le cuelga o muy pegados los tiene para que la una sufra un ataque tan brutal y los otros no sean rozados ni ... (ver texto completo)
La señora Bubilla de la Cresta Encrespada olvida que, en aquellos avatares, me di la vuelta en un acto reflejo, quedando ese carajo totalmente expuesto a tan inesperado ataque.
Y si no, que se lo pregunten a un tal Don Abel en tiempos de San Caín.
Se trata de un caso que ne contou o xefe, dice nahún te enteraste o que pasou na Ispaña, pois dice que un gaxo de Churras, xunto a xurra coa menina y por iso lo cambiaron de destino, eu nahún me enterara de nada, más sempre me dixeran que nahún se debian xuntar, ninque fose el Demonio, se vei que al xuntar la xurra con la mina, se comete un iscandalo público.
Amigo de Las Carvajas: por la presente deseo hacerte saber que convendría la petición de aclaración al Padre José sobre la noticia que te transmitió el mariconsón de tu jefe.
Lo digo, porque creo que la noticia podría tocarle de refilón a la amplia petrina de una sotana.
Aunque el parque era público, la relación era totalmente privada. La churra era churro y la merina, menina o mina... era más bien un menino ya crecido. No era el monaguillo. Podría ser el sacristán.
Me indica Pita la conveniencia ... (ver texto completo)
Ahora que ya no hablamos de balompié, permítan ustedes opinar a este servidor de la Patria sobre la debacle con los equipos alemanes en fútbol y un equipo griego en baloncesto.
Creo que toda la culpa la tiene la reforma laboral de Rajoy. La inseguridad de los futbolistas en sus puestos de trabajo con el despido libre, así como la constante pérdida del valor adquisitivo de los salarios de los trabajadores del fútbol y del baloncesto español, vienen causando traumas psicológicos en nuestros deportistas ... (ver texto completo)
En la casa de mi infancia, las responsabilidades sociales recaían de manera especial sobre mi señora madre.
La conversación de mi padre apenas iba más allá de las extracciones mineras, pero es cierto que preparaba los cócteles, trinchaba el asado y escanciaba el vino como nadie en el vecindario.
El fuego ardía en la chimenea, había flores sobre las consolas, los muebles y la plata resplandecían; pero nadie sabía ni sospechaba que era Don Telesforo padre quien enceraba las sillas y sacaba brillo ... (ver texto completo)
Adorable ex, como cambian los tempos, me recuerdo cuando me decias, a tu lado siempre es béin enpregado o tempo, agora deixarme xeo de alegría xa crees que o teo querido Telesforo perde o tempo, más por male que sexa e mellor íso qué outra coisa.

Un abrazo.
No te preocupes, señor de las Carvajas, que Telesforo tiene todo el tiempo del día y, si quiere malgastarlo, lo malgasta. Ya no me quedan reclutas que desbravar.
Y mi querida esposa, bien lo sabes, es mansa, muy mansa, desde que tú la desbravaste. Conmigo siempre fue la más maravillosa corderita tolerante, si bien yo vengo siendo más carnero que cordero.
Sigan ustedes con la marabunta.
No me han ofendido sus palabras, hombre. Lo que pasa es que yo nunca he criticado a ese hombre, ni tengo por qué.
Quien sí lo hizo fue mi esposa; pero tampoco es una crítica, sino una manera socarrona de dirigirse a un amigo con el que compartió trabajo durante dieciocho años.
A mí tampoco me gusta la gaseosa. Tomaremos lo que se tercie. Ya vemos que Zé de las Carvajas se decanta por jamón y vino del país. ¿Del país de los brezales? El vino es mejos que sea de la Ribera Sacra o de Ribera del Duero. ... (ver texto completo)
Yo se que usted y la Loca hicierón muchas locuras juntos, pero al paso de los años uno cambia y quiere otras cosas, este Trajano hay que atarlo corto, porque entre el centeno es su especialidad, cuando te despistas te clava la espiga, pero yo se que usted no le gustan esas juergas. Quizas al militar le guste el pasear entre las espigas. Todo esto con mucho respeto, no quiero que nadie se ofenda.
Gracias, Varela, por tu amable sugerencia. No obstante he de decirte que barrunto cazcarrias en el perineo de Trajano, y que siempre he odiado las espigas mancilladas y las pajas aplastadas por los paseantes, cuando había de segarlas con la hoz.
Por otra parte, desde mi feliz emparejamiento con Doña Pita Moñuda, vengo militando en la Mutualidad de Damas y Caballeros Amantes de la Pureza.
No malgasten los días de nuestro otoño en chabacanas impurezas, que la vida y el dinero fluyen y desaparecen ... (ver texto completo)
Sinor Telesforo: Ise tal manda algo, nunca mellor dito por decir algo, parece ter un bocadito de razahún, claro que eu pensando béin me pasa algo parecido co xefe y o padre, sin ir más lexos istá mañán o xefe o primeiro que me deci, mira cabeza de corzo, te recordarás cando mandey a aquiles empregados o paro, que tú me dixeste que nahún debía de facer por levar tanto tempo conmigo, pois me xamou o encargado do persoal que xa istán a facer o mesmo de caixón, cua mitade do persoal y pangando unha terceira ... (ver texto completo)
Que las bendiciones vespertinas desciendan sobre tu jefe, Zé de las Carvajas, y que la circulación de su sangre prosiga sin dificultades, especialmente la rama dorsal carpiana de la arteria cubital. Mi camarada, el profesor jubilado señor Cho, y yo mismo tenemos vehementes deseos de beber una botella de gaseosa en el establecimiento de la competencia.
Si así lo desean también ustedes, amigos Zé y Manda Carallo, quedan formalmente invitados a la consumición del referido ágape.
El jefe, que se vaya ... (ver texto completo)
Sr Romerales parece usted un individuo escocido por algo, que le ha pasado en su triste vida, critica usted a un Sr que que ha echo grandes cosas por Lubian y esta consiguiendo encumbrar a nuestro pueblo a lo mas alto de los pueblos de Castilla y Leon, usted sabra que nuestro pueblo estaba condenado a la desaparicion y ahora gracias a este señor el sol sale todos los dias en Lubian y sus gentes viven mejor, pèro si usted es capaz de mejorarlo use las vias democraticas y no la de las criticas sin ... (ver texto completo)
Perdone, señor Manda Carallo, pero el señor Inda Cho Sei y este servidor tomamos café juntos muchos días. Hoy su mensaje nos ha hecho sonreir.
Puedo asegurarle que mi vida ha sido un permanente cúmulo de venturosas aventuras. Y la más venturosa de todas, la convivencia durante dos años con don Inda, siendo yo sargento y él legionario. Sepa que nuestra amistad es profunda y duradera. Lo que usted interpreta como crítica no es más que una amistosa palmada en la espalda entre dos seres que se aprecian ... (ver texto completo)
Sinor Telesforo: Perdoe ssín nahún fose a ssín, más o sinor nahún debe ser de dereitas y sí o fose debe ser un gran arrepentido, más o meu xefe debe pensar como voçe, pois él era un defensor do sinor Marino y agora vexo que cuando si enfada conmigo me dice, pra min o que más me fode que teño que darche a razahún no tema da política, meu Deus o que istá axegar o meu xefe, pensando béin como él era, dirán el resto de foreros/as xa istá béin de falar do que nahún debin, ninque le pagaran por facerlo, ... (ver texto completo)
A mí, señor de las Carvajas, nunca me han gustado los partidos. Siempre los he preferido enteros. Creo que los quebrados fueron un invento de un chalado para jorobar a los tiernos infantes en el aprendizaje de la aritmética.
Cuando escucho que alguien pide, por ejemplo, cuarto y mitad, ese alguien me parece un completo petimetre. Un petimetre entero.
Yo siempre utilizo los enteros. Por ejemplo, en la panadería, hoy he pedido ciento cuarenta céntimos de pan, y me dieron una rosca. ¿Qué le parecería ... (ver texto completo)
Cómo usted non foi un pouco precavido? tiña que ter en conta que unha porca parida, cos laregos chillando co dolor, é sumamente peligrosa, eu prefiero verme rodeado de lobos que de semejante animal.
Siempre fuí muy precavido; pero la mejor prevención, dejar las capaduras y alistarse en La Legión.
Bueno, si non se lle parasen os pes, a idea era chegar a Portugal.

hoxe, na Praza Héroes de Cavite de Cartagena, celebróuse un homenaxe a daoiz e Velarde, verdadeiros iniciadores do evento.

Un abrazo
Aunque esto ya se decía en 1.982, yo me atrevo a actualizar el dicho:
Rajoy a punto de unificar España y Portugal. Es que le han votado once millones de españoles ilusos.
(Lo de españoles ilusos hay que leerlo en voz alta, escuchándose con atençao.)
Cuando hube de abandonar la comarca por haber clavado a un vecino por las orejas al tronco de un roble, antes de alistarme en la Legión, me gané la vida durante un tiempo como capador en Capadocia, utilizando mis conocidos conocimientos en cirugía auditiva y genital.
Buenos cuartos me gané entonces castrando lechones. Iba por las granjas ofreciendo mis servicios. Encerraban a la cerda madre, y yo podía ejercer la profesión sin ningún obstáculo, con aquellos cerditos tan desamparados en el corral.
Pero ... (ver texto completo)
No se pudo, esto hara que este Mou se marche. Para mi la alegria mas grande fue recojer los resultados y totalmente recuperado. El Madrid ya tendra tiempo para ser campeón, necesita un entrenador que ame los colores y no un despota con ansias de Ingles. Saludos
Esos resultados nos alegran a todos. Y son, sin lugar a dudas, mucho más importantes que los deportivos.
Salud, camarada Varela.
Venía el Milán con 4-1 de renta.
Al terminar el primer tiempo en Riazor, ya habían marcado Pandiani, Valerón y Luque.
Y en el 2º tiempo, uno de propina de Fran.
Hasta la fecha, sólo el Deportivo fue capaz de levantar un 4-1 en la actual Liga de Campeones.
Lamento esta triste alegría de los culés.
Prezado Barxes, un saúdo para ti e demais foreros. A pesar de as aparencias non teño este agradable foro no esquecemento.
Pero tes que me disculpar, vou a deixar o chiste para outro intre no que me atope máis en órbita. Os avatares as veces fan relegar o humor a un segundo plano. Mentras tanto, unha aperta para todos.
Huy, Gel, huy... ¡No habrás estado ocupada en el Protocolo de la toma de posesión de los nuevos Reyes!
A mí me encargaron la organización de una parada y desfile militar, pero al final les pareció demasiada velocidad la de la Legión, y prescindieron de nuestros servicios. No saben de pasodobles.
Amigo Camba, haber se entre tu e os demais foreiros entre eles os distinguidos Inda Cho Sei, Gel e noso gran amigo Zé nos contais mais chistes para seguir reindonos con eles... este estuvo muy ben. Pero que sepa o noso amigo Inda que os ourizos en Lubian pican mais que en Barxa pois ali fai mais frio...
Un aperta pra todos
Que no se me enfaden los injertadores de Lubián, pero hasta hace poco --y lo sé de buena boca-- la mayoría de los castaños eran bravos. Y los pellizos bravos se clavan hasta las entrañas, y sus pinchazos duelen como los del escaramujo.
Pero cuando los perendengues cuelgan mucho, es porque se le caen ya los dientes al chucho.
Perdonen por mentirles porque no pueden ser buenas tardes cuando acabamos de conocer que sobrepasamos los SEIS MILLONES de parados.
Está bien hablar de fútbol, pero esto me recuerda los comentarios de nuestros mayores: Cuando las cosas se ponían feas en la televisión en blanco y negro siempre aparecía una corrida de toros o un partido de fútbol. El tiempo se ha parado.
Mi deseo es que tengan una buena tarde.
Recuerdo muy bien aquellos tiempos. En blanco y negro... Pero si la Justicia es ciega, o al menos la representan con una venda en los ojos, ¿cómo sabe, honorable señora, que aquella tele era en negro y blanco?
También recuerdo que estaba de moda por entonces este diálogo entre dos amigos:
-- ¿Qué te gusta más, el fútbol o las corridas?
--Coño. a mí, las corridas. Y también los toros.
Sinor Telesforo: Da gosto leer os seus escritos, parece o das orellas y apapada grandes con sus descriciones y no sólo iso sinahún que resaltando lo de la mula, para que nos enteremos todos que no es un animale de carga, bueno recordando al sinor Benedicto XVI, que la sacó del nacimiento de Niño Xesus fixo del Dios padre, en definitiva que o sinor le pone en el lugar que le corresponde, ahora referiéndome al fondo de su mensaxe istou totalmente de acordo co sinor, ssín ir más lexos iste día nahún ... (ver texto completo)
Gracias, hombre.
¿Don Camilo José? Algo le he leído, como "Viaje a la Alcarria" o "La Colmena", pero fíjate, querido ex de mi compañera, que lo recuerdo más por la escena televisiva en la que afirmó que era capaz de succionar una palangana de agua por el ano. ¡Eso sí que era una lavativa!
La mula tirando del tranvía, estampa que yo no viví, está inspirada en Booth Tarkington y su novela "El cuarto mandamiento".
Si no recuerdas cuál es ese mandamiento, pregúntaselo al padre, que él seguro que ... (ver texto completo)
Una mula solitaria tiraba del tranvía, y a veces lo descarrilaba, en cuya coyuntura bajaban del torpe carromato sus pasajeros y ayudaban a volverlo a encarrilar.
Realmente era justo que tuvieran deferencias de esta naturaleza para con él, pues era el tranvía un vehículo amable y poco exigente. Así, podía una señora silbarle desde la ventana del piso segundo de su casa, y bastaba esto para que el tranvía aguardase mientras la dama cerraba la ventana, se ponía sombrero y abrigo, bajaba la escalera, ... (ver texto completo)
amigo 252525 xa sei que o señor non merece a tarxeta roxa, sempre en sentido figurado, adeus amigo. un saludo para o amigo manuele.
A ver, amigo YO SOY AQUEL: ¿Qué tal anda el Deportivo que ni fu, ni fa?
A ver si nuestro Celtiña levanta cabeza y metemos en segunda al Zaragoza, al Mallorca y al Granada.
Dicen los de Bilbao que la Real Sociedad sólo tiene un título que nunca será capaz de ganar el Athletic: Campeón de Segunda.
Si el Deportivo le gana la próxima jornada,... no le vendría mal una cura de humildad a los vascos..., que no están tan lejos.
Sinor Ocarballo: Oxe teño un bocadito más de tempo, contestando a lo que o sinor me pregunta, istamos no convento de Olinda, Pernambuco, (Brasil), a verdade que eu eu nahún sabía que istá vida era tahún sacrificada, nos levantamos as seis da mañán, a rezar, coisa que facemos con munto gosto, más depois de saber quéin nos representa é un intimo amigo do padre, pois me refiero al único Francisco, eu fazo de xardinero,é un oficio que me gosta munto, tambéin me incarrego de recoller os regalos que nos ... (ver texto completo)
Así que las pasaste negras porque vino una negra con el conejo vivo... Más negras las hubieras pasado, 252525, si su conejo estuviese muerto, que en esas latitudes pernambuqueñas el calor sofocante todo lo descompone ipso facto, sobre todo si el animalito fuera o fuese muy peludo.
Vaya poetas que estades feitos,, pero falta un.
Este servidor quería homenajear el silencio, y al mismo tiempo romperlo; pero como la lírica y yo, si vamos del brazo, andamos a trompicones, eché mano de este sencillo y hermoso poema de un salvadoreño llamado Néstor Martínez.
A la atenzahón del sinor Romerales: Penso que o sinor nahún debe haber mal fe, más eu le digo que ise páxaro andando eu na laboura pro do xapeo nas frieiras, sería por íste tempo total que me alegraba de oirlo, pois co seu cantaré tanhún peculiare, cu, cu, cu, cu, cu... totale que tudos los labregos da quila deciamos xa xegou o noso amigo.
Le pedo mil disculpas, pois debía contestar o meu amigo Barxés, espero que él nahún se enfade con migo.
Gracias, señor de Las Carvajas, por sus apreciables informes.
Precisamente intento conseguir un cuco para mi finca que cante "cu, cu, cu, cu..." Ése es el cuco que me conviene. Coinciden los suyos con los informes que me habían llegado desde Pinheiro por conducto español.
Verán ustedes. Aquí se me presenta cada año un cuco que canta "culo, culo, culo..." de manera reiterativa y cansina. Y como mi actual compañera exhibe un pompis de agárrate que hai curva, dice que la insulta, y me obliga cada ... (ver texto completo)
Señor Barxés: ¿qué sabe usted del Cuco? ¿Sabe algo del Cuco del cercano pueblo luso de Pinheiro? Los informes de los que dispongo son demoledores. Me gustaría contrastarlos, a no ser que en esta zona el tema siga siendo pariente del silencio ése producido por el miedo incrustado hasta en los huesos.
El capitán Burguillos presumía de empedernido lector de toda la literatura anglosajona.
Pero aquella mañana, solos los dos en la oficina, capitán y sargento, él estaba muy poco hablador. Se entretenía con la escalilla de oficiales y un rotulador de punta gorda, con el que había tachado un nombre, utilizando también el cartabón como guía. Decía que no quería ascender a comandante, porque en su próxima jubilación perdería un pico de la pensión, al no computar los muchos trienios de oficial.
Después me metió prisa con el trabajo que yo estaba haciendo. Tenía que firmarlo, y quería irse a tomar unas tapas en el bar de los oficiales cuanto antes.
Mientras tecleaba mi olivetti, quise darle conversación sobre la literatura que tanto le apasionaba:
--Mi capitán, ¿Le gusta Thackeray?
--No sé. Nunca he probado esa tapa --contestó con gran sinceridad y cortesía.
Pasado el tiempo, encontré una interesante muestra de su biblioteca sobre su mesa: la colección completa de Marcial Lafuente Estefanía. ... (ver texto completo)
Cuando yo estudiaba mi carrera, amigo Camba, con una de aquellas pequeñas becas que te obligaban a aprobar todas las asignaturas en junio, con siete de nota media, mi difunto padre era encofrador en Las Portas, para ganar unas pelas con las que complementar las becas de su numerosa prole.
Una tarde de primavera, hace ya unos diez años, estuve un gran rato sentado en unas piedras donde él comía la merienda que llevaba cada día, para no gastar en el comedor.
A ver, Pepita, ¿te ha pasado algo por el camino?
Llevo un rato esperándote aquí, y no has llegado.
Gracias amigo. En este foro las aguas están mas mansas, lo cual me alegro.

Un saludo
Todas las palabras están cargadas. Cargadas de significado, claro. Cuando el lector las utiliza sin poner los cinco sentidos en su manipulación, pueden estallar por los aires, que éstas no llevan espoleta.
Aunque mi religión es la propia naturaleza, reconozco que me santiguo muchas veces cuando leo las reacciones de algunos. Entonces me sonrío, y unas veces juego con mi personaje, y otras prefiero pasear a la perra.
Espero que nos conozcamos algún día.
Valen más las mentiras que parecen verdades que las verdades que parecen mentiras.

En cierta medida resulta halagador crear un personaje tan falso, y que resulte creíble para alguno.

Por otra parte debo indicar la admiración y el respeto que me infundes tú, Camba, por la exquisita educación, templanza y humor que rezumas siempre. Que tu jubilación sea larga y jubilosa, y tu pensión la más alta de las reguladas.
De haber sido militar, más allá de mi lejano servicio obligatorio, me hubiera gustado ... (ver texto completo)
Debe usted leer muy poquito. Aún no se ha enterado que no todo lo que se lee es verdad. ¿Se crees usted los cuentos? ¿Y las novelas? ¿Y las comedias? No me extraña que no entienda el castellano. Pero no le hablaré en cristiano, porque esa lengua aún no la he estudiado, para ponerme a su altura, aunque la entiendo perfectamente.
siga con el oso, que es muy gracioso para usted y sus amigos del alma. Se explica usted muy bien con esas perífrasis como "por los cerros de Úbeda", "fala en cristiano", ... (ver texto completo)
Gracias a todos por sus amables palabras.
Tendré que estudiar mucho más para escribir en este lugar. Lo haré, para estar a la altura del que me insulta.
Gracias también por ese innovador recurso del oso maloso, señor Chicho.
Y digo yo: ¿a este tridimensional personaje lo he clavado alguna vez por las orejas al tronco de un árbol? No lo recuerdo.
Seguiré utilizando este foro, porque para mí la libertad está por muy por encima de la gran cultura que manifiestan algunos. Asumiré estoicamente las ... (ver texto completo)
Es curioso: Nunca antes me había dirigido a este tal OFRIEIRES; pero él se dirige a mí como un toro al salir del burladero, contestándome con cuatro exabruptos. No entiendo nada, pero lo entiendo todo.
Querido Raphael: tanto OFRIEIRES como EU SON O OUTRO le han faltado al respeto a este servidor. Ya sólo falta uno para el Misterio de la Santísima Trinidad. Mira a ver si tuvieras autoridad para ponerlos bajo arresto.
Aunque en realidad, a mí, la Trinidad me la trae al pairo.
Mira, camándulas, me parezco tanto a un dictador como tú a la más linda flor. Cada uno se retrata con sus propias palabras. Tú no te retratas. Tú te retretas simplemente.

Voy a contestarte con unos versos de Antonio Machado:

"Este hombre no es de ayer ni de mañana
Es un fruto de la cepa hispana
No es fruta madura ni podrida
Es una fruta vana".

Tono, no vengas poniendo paz en plan Salomón. Bastaría con un pequeño comprimido de cultura y educación para el que no sabe decir "estadullo". ... (ver texto completo)
Amigo y compañero. Dentro de 8 días y citando textualmente las palabras del BOD, ceso en mi relación con las FF. AA, s.
Lo que no terminará es la relación con compañeros y amigos con los que a lo largo de nuestra vida, y bajo el manto de la Virgen del Carmen y la protección de S. Juan Nepomuceno, hemos cumplido con nuestro deber sagrado, compartiendo dolor y gloria, impartiendo formación integral a tropa y mandos intermedios, transmitiéndoles nuestra sapiencia, experiencia y sentido del honor y ... (ver texto completo)
Te deseo muchos años de salud en vuestro cambio de vida, para poder resarcir a tu esposa de esas obligadas ausencias, y para que puedas disfrutar realizando las mil cosas que crees pendientes.
Suerte.
No podrán, señor otro. Hay tanto callo ahí, que un solo apretón del esfínter astillaría el "estuyo" ése, si es que es tuyo.
Probablemente tú, por tu manera de expresarte, lleves toda una vida empalado. Rebélate, buen hombre.
Si necesitas unos agujeros en las orejas para ponerte unos buenos perendengues para tu rebelión, pásate por la mina de Barja a cualquier hora.
Una "aperta" muy fuerte, antes de pasar lista de retreta.
Tenga usted paciencia, Sr. Romerales; quizá esa bella mujer se digne en, breve, a comprobar si ese castillo, que con tanto interés ha construido, se mantiene en pie. Ese será el momento de entrar en acción y poner en práctica su consabida y eficiente táctica militar.
Sin embargo, con todo mi respeto y pidiéndole perdón por tal osadía, tengo que reprocharle que, como militar, ha pecado de falta de vigilancia; pues ha dejado su espalda denuda e indefensa a un posible ataque por mar, quizá, desde un ... (ver texto completo)
Todo controlado, señor Ballesteros. Al objetivo indiscreto, mejor la espalda. Claro que, de haber hecho un seguimiento más preciso, bien hubiéramos podido determinar la naturaleza de determinado derrame en la espalda del jovenzuelo. ¿Crema solar sin "esparexer"? Puede que sí. Tal vez no.
Rompan filas.
Una tarde bajó a la playa una mujer extraordinariamente bella, seguida por un chiquillo de unos ocho años, calculo, y por una mujer vestida de negro: la sirvienta. Llevaban bolsas de bocadillos del Hotel Imperator, y supuse que el chico pasaba la mayor parte de su vida en hoteles. Era digno de lástima.
La criada sacó algunos juguetes del montón que llevaba en un macuto. Todos parecían poco apropiados para la edad del niño: un cubo de playa, una pala, algunos moldes, un balón hinchable y unas arcaicas ... (ver texto completo)