Amigo Casa del Perú: Estás a falarme de tempos bastante remotos.
Na década dos sesenta, marchei para Zamora, interno, no 63 con 11 anos de edade.
Paséi toda a década en Zamora, e cando viña en vacacións, non saía de xoldra, a non ser ás festas dos pobos perto do meu, que tampouco abondaban os coches.
Eu non andei en Puebla ata que fun político con responsabilidades na bisbarra.
No comercio, se había un home alto e delgado, non podía ser outro que un cuñado de Miguel que tamén marchou coa familia ... (ver texto completo)

Amigo Inda Cho Sei: Munto obrigado por a tua informazahu, o Miguel era un bon gaxo, de comprensión forte 1´70 de estatura, alegre, debertido, en definitiva un home en tuda sua extensión, do que senifica pra min isa palabra, non un macaco cualquera com muntos que andan cá. Que de pronto aparecen pra meterte uha riprimenda y logo desaparecen. Que si fodan que o Zé non debe nada a ninguén.
Amigo Inda nahu te quero cansar, sô que le des lenbranzas miñas, recórdale a bota de viño que levamos, que era ... (ver texto completo)

O galego e maila cultura galega non son só de Galicia. O galego é a miña lingua vernácula, e eu son moi respetuoso coa miña cultura e coa cultura dos meus ancestros.
Levo moitos anos con responsabilidades en institucións (desde 1.979). E sempre defendín e defenderei a miña cultura, por riba do meu partiodo político, se fose menester.
Tamén digo que o castelán é unha lingua moi fermosa. É tan miña coma o galego.
Por certo: Miguel, un dos Sotillo, ten 87 anos e aínda vive. Agora mesmo acabamos de ... (ver texto completo)

Munto obrigado por a tua informazahu Inda CHo Sei, me alegro munto, olla recordale o Zé das carballas, cando me levou pra Hernani, eu ia pra Franza,é andaba coa cerbexa. Canto me rein con íl. Me decia si non te queren na France nahu te preoucupes te dou traballo eu. Eu andube de pasador pra él, que tenpos aquiles.
Dale lembranzas miñas.
Unha aperta.

Amigo Picarele: A verdade que me deste munta alegría ver que por lo menos, que veñes en son de paz, creo que isto demostra a teu favor que eres un caballero, dito isto te equivocas, al confundirme con el Barxés y la destinguida sinora Pita Muñuda. Teñes tudo dereito do mundo a intentar averiguar quein son. Olla ahora pronto pasarey por a gudiña debido a miña situación personal. Te avisaré con tiempo suficiente y tomaremos lo que nos venga en gana xuntos. Con relación o que dices de que a xente non ... (ver texto completo)

Istes sinores letrados, aunque de vez incuando se coman as letras, que me díxeran
por qué veñen os cabalos como si fora guerra. Será por arrogancia y poderio, nahu
me gostaría que interpretaran mal as miñas palabras. Que en el fondo me gosta a cabalería.
Unha aperta.

Dia 8 de Mayo ano 1969, Zé pescando tudo día uhma merende xeitosa y uhma gata preciosa. dirán voces que tein que ver isto co foro da Gudiña, pois que os rios de aquí logo xuntanse co rio Cabanelas. Aquela gata so le faltaba falar, pois ben a coisa ten miga, e posible que os señores nunca oviran tal coisa, pode ser certo, o caso e que a mencionada regalarama un primo que a truxera do Brasil. Co-
menzamos a pescar serían as 7 da mañan, levantaba o rabo só había un escalo Zé pra diante, levantaba pata ... (ver texto completo)

Este individuo é polo menos tan individuo coma vostede. Tal vez menos singular, polas ínfulas que a vostede o fan único.
Eu son da CHOZA DE LAGARELLOS, na mallada do mesmo nome, no termo municipal de Porto, onde meu avó vivía cando gardaba a vacada de Lubián polo torresmo, que así se chamaban as especies coas que pagaban os veciños, donos do gando.
A miña choza, que é de todos, non ven tendo escudo heráldico. Pero sirve como alpendre para montañeiros, excursionistas, cazadores e gandeiros, alá ... (ver texto completo)

Assín me gosta Inda Cho Sei, voçe pon os puntos sobre as ieés. Xa era hora que alguién con talento poña no sitio que merecen a alguns. Digo isto por o menos prezo que eu teño recibido de algún gaxo, sin motivo ni razahu que o xustifique. Xa sabe que sahu un bon ademirador de voçe.

Continazahu do mensaxe anterior.

Cada día tiña menos forzas pra ir á escola. Non había pernas que alí o levasen. ¿Por qué lle collera aquil despego, il que fora un verdadeiro apóstol do inseño.? Sentiase defraudado. Traballara por unha Humanidade millor e atopábase mergullado nun mar de xenreiras inespricabres. O "próximo" de Cristo tíñase trocado na mais noxenta das hienas. Non se podía ter fiducia en ninguén. A besta matara ó anxo en todos los homes e vivíase pior que no cuaternario. ¿Pra qué ... (ver texto completo)

Hubera xurado que non tiña enemigos, nin había razón pra que os tívese, e con todo...
A rvolución sorprendeo traballando como decote e, como endexamaís tívera que ver con ninguén, non lle deo importancía maior. Coidou que sería unha de tantas revoltas políticas sen mais trascendencia. Mais cando viu que sacaban da sua casa ós homes honrrados e os deixaban estrados no montes com bestas sen dono; cuando as bágoas das viudas e dos orfos inocentés lle moñallaron as maus; cando presencio o roubo da ... (ver texto completo)

Por Ben-Cho-Shey
A todos os escolantes que choraron.
Facá tempo que don Xesús ficara de cóbados enrriba da táboa eo ollar fixo na carpeta e o pensamento porto na loxannía. Xordo aos berros do rapaces somentes tiña seusos pra percibir todas aquelas lembranzas que lle falaban da sua vida antergo. Aquela carpeta moura e chea de lixos era pra él unha nidia pantalla na que vía decorrer a pelícola da sua vida cando, ateigado de ilusiós estudiaba na Normal aquela carreira que si primeiro fora a sua ... (ver texto completo)

Cando poñas a foto que nahu sexa munto fea, sinahu fuxo pra POrtugale.