Respuestas para barxés

Escrito por: Santiago Rey Fernández-Latorre
12 de febrero de 2012 08:19 GMT Valoración Con:
1 estrella 2 estrellas 3 estrellas 4 estrellas 5 estrellas 400 votos ¡Gracias! Envíando datos... Espere, por favor. Asco. Esa es la palabra que más se repite estos días para definir lo que está pasando en un país abandonado al despropósito. En la peor situación que se haya vivido nunca en Galicia y en España, la valentía y el coraje han desaparecido por la puerta de atrás, mientras cobra presencia omnímoda ... (ver texto completo)

De acordo coa maioría das cousas que se din no artigo, pero a min hai unha cousa que me produce escozor cando leo artigos deste tipo, ¿toda esta xente, intelectuais, economistas, políticos, etc. non se decataron do que se aveciñaba?. Vivimos no país de Jauja varios decenios, sen que ninguén tirase o sinal de alarma. Difícil de entender, e se alguén o imaxinaba ¿porque ninguén advertiu?, cando digo ninguén refírome evidentemente a políticos, politólogos, economistas e facedores de opinión. Estes que ... (ver texto completo)

Aprezado amigo, menuda parrafada, a íste seguro que le pagan por escreber, tudo que dice parece ter razahún, más podía dar algunha solución si ê que a sabe.

Apreciado Xosé: O Sñr. Aniceto e un home de 81 anos que está na residencia de ancianos de A Mezquita, dende hai 4 ou 5 anos, foi agricultor, un irman foi militar de terra en Pontevedra, chamabase Aser, en total creo eran 9 irmans, dos cuales viven tres, pero o ultimo en quedar en Barxa foi o Sñr Aniceto, el era o home que mais contos sabía de xitanos e curas, ainda oxe o persoal da residencia o pasa fenomenal cos seos contos, e os veciños que o visitamos asiduamente tamen.
Casi sempre as suas vacas ... (ver texto completo)

Barxes, lo del Señor Aniceto me llamó la atención, porque un señor que convivía con una abuela de unos primos míos en Marín, también era el Sr. Aniceto, y era todo un personaje muy ilustrado y amigo de todos los escritores gallegos. Nos contaba muchas historias y anécdotas con mucho gracejo. ¿Será que todos los Anicetos tendrán el mismo don? Un abrazo Barxes. Xosé.

¡O Mundo do reves!" Animo Garzón"
Totalmente dacordo contigo Ballesteros.
Un saudo a tod@s

Eu tambein me uno os seus sintimintos, quero decer que istou de acuerdo cos sinores, más cundo manda ô patrahún nahún tein nada que facer ô mariñeiro, todo ê coisa de diñeiro, cos chourizos no fumeiro, penso que íste mundo ê un pandeiro.

Efectivamente, a presente escolma de contos popùlares de Maruxa Barrio e Henrique Arguindei, foron editados pola editorial Galaxia ano 1983.
Un saudo.

Con Henrique Arguindei tomei un día unhas cuncas nunha tasca de Cangas, hai uns trinta anos. E díxome: "Felipe, non te esforces en falar coma min. O voso galego é perfecto."
Ben que llo teño agradecido, porque botou fóra de min determinado complexo.

Amigo Piño: Quero darche as gracias por os bos desexos teus pra conmigo e a miña familia respeito a casa.
Sei por a mensaxe que foi eliminada na Vilavella, que estuveches en Donosti (San Sebastian), pois nos anos 76 tamen eu estuben facendo un curso de telecomunicacións o lado do mercado de frutas en Gros co estadio de Anoeta o lado tamen, aunque unha vez rematado me mandaron a traballar pra Bilbao, o curso durára 6 meses empecei a traballar en xuño do 76 y pedin traslado a Galicia, no 78 y por ... (ver texto completo)

Barxes. Aquí estou de novo, poe esa fecha que falas de San Sebastián xa eu estaba por alí, por ano 70 dei os primeiros paseos por a Concha. ¡Xa choveu desde entonces! quen se pillara ahora de aqueles anos.
Si vas ahora o encontrarías mui cambiado (pra millor) sempre foi unha ciudad mui bonita, se edifocou muto, se fixeron barrios grandes de novo, que dan máis belleza a ciudad si cabe.
Mencionas o estadio de fútbol en Gros, ese era Atotxa, o novo estadio de Anoeta está no barrio de Amara, todo ... (ver texto completo)

Graciñas e nome meu e das frores que lle fas as aloubanzas. A min gustanme todas as frores pero tamen me gustan os cinco acebos que temos non sendo un que din os entendidos que e o macho, por que bota frores pero nunca pasan a ser bolas, e os outros botan frores e se convirten en bolas que este ano tiñan mais bolas que follas. Ata estes dias dende primeiros de outubro estiveron roxas pero estes dias de friu, as merlas e as tordas cuaseque lle dan cabo delas.
Un saudo

Se os machos non dan froitos, paciencia, non os cortes, que tamén temos dereito á vida.

conto de curas

O Sñr. cura atopou na corredoira Á nena da veciña que levaba unha vaca pola corda.
E logo dixolle, ¿seica vas a pastar avaca?. Non señor, ¡lévoa o boi! ¿Que a levas o boi? ¿E vas ti soa? ¡Seica si! Entonces ¿e que non hai xente na casa? ¿Hai os de sempre! pois eso queno debía facer e teu pai.
Meu pai non señor, que non vale ¡ten que ser o boi!

E logo ti aínda non viche a película "Sempre Xonxa"?. A min paréceme encantadora. Ven unha escena con ese conto. E resulta que o boi da aldea levábao o crego, para máis inri. Merece a pena vela.

Argola facia on da nos algunha funcion mais como era a de atar unha corda pequena, a ela e que tirara por os maiores cando o carro non ia mui cargado evidentemente. A TREIXA de atar o carro e muito mais longa ainda andan pola casa un par delas, que agora fan outras funcións.
A unica diferecia que atopo e nas TREITOIRAS, que vos lle chamades ESTREITEIRAS
e creo que tenmais fundameto o voso pois elas onde rozan contra o eixo estreitan, por eso habia que cambialas de cando en vez.
Un saudo e gracias ... (ver texto completo)

E como era máis doado cambiar as estreiteiras que o eixe, facíanse de bidulo, que é madeira blanda, para que o eixo durara moito máis. O eixe facíase de freixo.
Meu pai, entre outras moitas cousas, era carpinteiro de carros.
Pero eu non sei todas esas palabras. Limítome a copialas do libro de 1.952 "El Dialecto galaico-portugués hablado en Lubián", que tre o carro debuxado esquemáticamente con tódolos nomes.
Home, como labrego desertor aos vintedous anos, algo sei. Agora mesmo lémbrome do TENTEMOZO, ... (ver texto completo)

Mas tu Zé non estaras a inganarnos, tu o que fuste facere a Pernanbuco foi ir de ferias tu i o Pai José, ora beim o pai José ja estivera de Misioneiro nese estado face muntos anos, concretamente na sua capital Recife.
Bou falar pro Diamantino a vere queim e ele pra andare a facer pouco de min por o asunto do cuello, ou e que a voçe ou a ele nunca lhe fuxio un cuello da beira sua, cuando voçes estaun aterecidos coa neve.
Uma aperta

Aprezado Barxés, istá ingañado, pois ô pai do Xosé nunca viaxou ca, dice que le istou a inganar, nahún e certo, que se ingana ê voçe se creer tudo que eu dixer,ísto ê broma, mire a cuestión aquí ô padre Xosé era munto amigo do Ruiz Matos, no seu día pusera toda sua confianza no mencionado, más íso nahún foi ô peor, puso todos seos aforros y os dos feligreses que deran ô diñeiro pra arreglar a igrexa, como ô meu xefe ê munto amigo de tudos ístes, había de algua maneira compensar ô padre Xosé por istar ... (ver texto completo)

Amigo Piño: Qero dende este foro darche as gracias por a mensaxe que se mantivo no foro de Barxa durante penso que mais de duas horas, na que nos desexabas a min e amiña familia todo ben do mundo, penso que non fuches ti quen a borraches que dende logo a nos non nos molestaba, nin a min nin os meos primos.
Un saudo.

Amigo Barxes. Eu fun o autor de eliminar o mensaxe que me dirixia a ti, no foro de Barxa.
Motivo, intuía, pero tiña as miñas dudas, si a familia que vivía na casa que mencionaba era a tua en realidad, pensando que igual lles parecía mal os dueños que sacara eu a foto no mensaxe.
Resuelta a incógnita, sigo pensando o mismo de antes, que tes unha hermosa casa é con unhas excelentes vistas o campo,é meu sincero deseo, que tú rodeado dos teus seres queridos a disfrutéis moitos moitos anos.
Un abrazo.

Amigo Inda: A exposicion, estaba o lado xusto da casa dos primos meus, algo lle queda dela, porque o resto marcharon rodando.... adornar chales en Canido, Nigran, Baiona e un polomenos marchou pra serra de Madri xunto con arados romanos, e un par deles xunto con duas charruas portuguesas adornan a estacion de servicios de Erosa, tamen tiñan xugos e todo tipo de farramentas pra labranza.
¿Como se lle chamaría en Lubian as partes do carro? que onda nós lle chamamos
chedeiro, que se compon das chedas, ... (ver texto completo)

Amigo Barxes: O carro é moito carro, e son moitas as súas palabras. Un carro delas.
Está a EIXEDA ou AIXEDA. Toda dunha peza, desde a punta da CABEZOALLA ata os dous BRAZÓS da traseira.
Na cabezoalla están as CHAVELLAS, para suxetar a cabezoalla ao xugo co sobeo.

"Quíxente botar un polvo
na cabezoalla do carro
foise a chavella pra atrás
e esfolei todo o carallo"
(Jota cantada por un dúo de Ourense, na festa do pobo, adicada ao seu alcalde)
... (ver texto completo)

Amigo Zé: ¿Cuando e que veis? espero seja pro carnavale, que intaun falamos pros amigos de Chaves y Montalegre i ficamos con eis no restaurante Brasil eim Verin
o da 19 ameiodia, esta certo. Olla que no carnavale a Verin beim munta gente ate vein dos servizos segredos, mas taunbeim beim da contraexpionagem, mas pasase munto beim tudo mundo uns de cigarraum y outros de bispos, curas etc.
Quero que tires da cabeça o Brazil olla co beim que o estamos a pasar coas boas gentes da Vilavella, Lubian, ... (ver texto completo)

Aprezado amigo: Xegamos sin novedad, onte foi ô primeiro dia, ca no Brasil, istamos
en Pernambuco, Hotel America, camisa corta, pantalón corto,ô padre Xosé quixo marearse un pouquito, tudo a conteceo en Portugal, bein teño que decir que a mala dos cuartos viñeron dois gaxos por ela munto bein portados, parecian fidalgos, coisa que ô padre José y ô fillo do Ruiz Matos saltaban de contentos, total que oxe xa istiben donde bou traballar ê un sitio de munto luxo.
Teño que repartir tarxetas pra facer ... (ver texto completo)

Queria decir o saudo o terminar, pero escapoume a mensaxe antes de tempo.
Agora un saudo pra tod@s

Nahún se preocupe, que a mensaxe nahún ten importancia, a outras coisas que se le escapan que tein más,ô outro día sin ir más lexos se le escapau, un cuello na neve coisa que logo colleo ô Diamantino.
Unha aperta.

Amigo Xosé: Esperamos que cando remates as sesións de rehabilitación te encontres ben, dito esto e falando de neve por Marin poucas veces a mirarias sabes que por eiqui dicen mirar non dicen ver, eu solo a mirei duas veces en 34 anos que levo por eiqui, se acaso no pico dos montes que estan arredor das rias. Na serra da Armenteira, no Xaxan, Saramagoso, ou na serra do Galiñeiro, e preso aparecer a mañan e as duas horas derretida.

Desde logo Barxes, che podo asegurar, que na miña vida, vin nevar en Marin. Bueno minto; en certa ocasión estando de permiso na miña casa en Lourizán, cairon uns poucos copos pero que non chegaron a cuaxar. De todas formas xa pasei por moitas boas nevadas no pobo que vive Teresa, no Valle de Aran, donde eu tamén vivin e donde unha nevada non era tal, si non pasaba do medio metro. Aquí en Cartagena xa nos costa moito que chova, pois figúrate nevar. Nun viaxe a Madrid cos nenos, puderon ver por primeira ... (ver texto completo)

Non poñades os dentes de punta pero estaban moi bos (ou bois) como bos queirades.

Bou a cobrar a patente pois si nahún fose eu isos nahún os comias.
Fuste ô meu piñeiral, claro istá envitado por min, iso ê verdade, más logo mandaste más sin eu saber.

Non poñades os dentes de punta pero estaban moi bos (ou bois) como bos queirades.

Barxés, ¡qué mala uva tes! Á foto sólo lle falta soltar ese delicioso recendo a fungo recién chegado do monte para boatarlle a man e probalos. Xa me resarcirei con creces en canto teña ocasión. Apertiñas.

Xosé: Os niscalos estaban bos, pode certificarcho o enfermeiro Mikel, poucos foron pero probounos.
E unha alegria que andes por eiqui xa ves como todos te botabámos de menos.
Xa me rein un cacho co do camareiro, e mais co manporro que lle vas dar o Galeno. Desexo que te poñas ben.
Un saudo.

de verdad, los rebollones estaban buenos y nos dieron para dos dias
respecto a la neuropatia, pues tu galeno te mando a rehabilitacion para q dejases de tocarle los coj.... y mientras vas a rehabi no incordias en el ambula
bueno y como bien pones el enfermero piensa q no es tan mala idea un poco de ejercicio para el jubileta q se estaba embotando con sus nietos... aunque me imagino q ademas de rehabilitacion algo mas te daria...
el tabernero del barco velaba por nuestra salud y el martini a su ... (ver texto completo)

Amigo Inda: Cando eramos pequenos miña nai, desde que nos cambiaba me refiro a poñer roupa limpa, cando iamos despois algo manchados, utilizaba a palabra, menuda fustaxe que lebais xa caistes no bulleiro.
Un saudo.

Canto me alegro de que a palabra non sexa só de eiquí. Porque esa é unha das dúas acepcións que lle daba miña nai.

Non poñades os dentes de punta pero estaban moi bos (ou bois) como bos queirades.

Jolin Barxes, non poñer esas fotos, que se caen os dentes... Xosé.

Que ledicia o conto do lagarto, eles son oviparos pero poñen os ovos mui pequeniños.
Quiero felicitarte por tu mejoria con el gallego del ultimo mensage co respecto al anterior...
Un cordial saludo

Barxes:
Meu pai (Q. E. P. D.) decia cos lagartos son amigos do home y me contou una vivencia que el tubo con un lagarto en o prado de Rivas a las faldas do monte do Cabezo: me diche que estaba en uas fragas descansando e quedose medio dormido y, de repente sintio uno, dos y hasta tres latigazos na cara; despertou pra ver que era un lagarto que le pegaba co a cola, dice que se paro asustado y con animo de seguir al lagarto, cuando... en eso sente o cascabeleo de una serpiente que venia ladeira abaixo ... (ver texto completo)

Preçado amigo: Fico un bocadito triste cuando lei a noticia que te ias para o Brazil, mas tu penso beim olla que so te fica un ano pra tua reforma, teis o teu andar eim Madride, a tua casinha nas Carvallas os dois fillos eimpregados, os teus amigos ca ¿que e que tu vas facer la? ¡queres porte rico!, olla que nos cimenterios a muntos pobres mas tamen a muntos ricos. De meo consello nao vais la
Que diran o Jorje o Diamantino o Rui etc. van decer que estas maluco pa.
Respeito o da Pita a gaijos que ... (ver texto completo)

Aprezado amigo: Voçe pouco me coñece, si nahún non diría iso, olle nahún me queda más remedio, como le contaría as coisas sin que ninguen se entere,ô meu xefe ten munto dilleiro, muntos amigos, parece ser que a un gaxo que recibio unha mala xea de diñeiro en efectivo, duas letras do tesouro do Sinor Ruiz Matos,íste diñeiro a que blenquealo no Brasil-eu preguntei ô xefe se nahún habría maneira de blanquealo más cerca,-respondeu de inmediato decíndome que alen tein unha pintura expecial pra ístas coisas,-eu ... (ver texto completo)

Muchisimas gracias Pita Moñuda, por dejar en el foro de Barxa tan linda fotografia de los tiempos de tu juventud y la de Zé. Desde luego de jovenes habeis tenido ese romance, que al final no se consolidó, pero no cave duda que recordar viejos tiempos siempre es interesante. El hogar del pensionista en portugues le llaman "a casa do reformado".
Desde luego a ti se te entiende mejor que al Zé que conociendo yo el Portugues ha veces me cuesta, fue poco a la escuela. Pero si mucho a las siegas, al trelo ... (ver texto completo)

Aprezado amigo Barxes, penso que nahún ê Pita que eu coñeci de garoto,ísta imaxe me recorda, unha cantiga que eu ouví de garoto, que decía más ou menos assín,-aquila Pita que vai por muro tembla ô cu coma un figo maduro, tambien deci logo que no canto do curro que oa coisa dos gases, mátara ô burro. Disculpe que nahún recordo bein.
Unha aperta.

Sñr. Pepe agardecerialle encarecidamente, que non me meta no saco do Frieires, nin do Joseva, nos demais incluido o Sñr Ballesteros, 25 ect. non me importa, aunque eo teña soio o seudonimo de Barxes que e o xentilicio dos habitantes de Barxa.
Un saudo.

Sñr. Pepe perdone so éra pra meter no saco dos impresentables tamen o Ribeiriño.

Amigos foreiros de Lubian: Temos a un lado das Portelas a mesma forma de falar que do outro, palabras ainas curiosas como comenta Xinxelo, Amorodios, ésta me fai lembrar cando llos iamos a roubar de pequenos por suposto, a tia Rosa, aunque tias ou tios por onda nos éran todos os maiores. Os amorodios por o noso pobo habia moitos silvestres ou bravos, que bos éran deixaban a boca toda roxa e por suposto os fuciños e as maus.
Me gustaria que o noso amigo Inda nos explicara un pouco mais ampliamente, ... (ver texto completo)

É evidente a influencia portuguesa en Hermisende, Teixeira, San Ciprián e Castromil. Pero a Lubián tamén chega. Tamén temos influxos do llionés. Vivimos nunha confluencia de culturas.
As palabras das que falas son todas normativas, aínda que xunguir é máis aceptada pola RAG que xunxir. Xunxir é como decimos eiquí.
Logo hai cheístas por toda Galicia que non tiveron ocasión de aprender que se utiliza "che" nos complementos indirectos, e "te" nos directos.
Dícese "quérote" cando significa "te amo" ... (ver texto completo)

Sñr. Ballesteros: Opino o mesmo que o Piño, non lle dea moita publicidade o convenio que por suposto non todos, pero habera algun que o colla o pe da letra. E pidolle se sabe mais, que nos conte mais refrans como o do burro e o do demo. Gracias antecipadas.
Un saudo.

Eu penso que unha vez que chegache a un acordo co xefe, nas condiciós, tes que cumplilas e traballar pra que él teña beneficios; sempre o fice así; porque sempre pensei que se ó xefe lle vai mal, o primeiro en pagar as consecuencias son eu.
Dito esto, tamén é certo que inda quedan por ahí mutos <inquisidores> e explotadores, que non te rouban solo se non poden. Conste que do último nunca tuve queixa.
En cuanto aos refrans, ahora non me acordo de ningún, pero xa o terei en conta.
Saludos. (Eu falo o galego que sempre falei na Vilavella) ... (ver texto completo)

Muitas gracias Sñr. Varela por estos refrans, este tipo de cousas xunto coa historia e as costumes dos pobos so as que fan os foros amenos, sendo os foros libres por suposto, porque os donos do servidor asi o queren, opinando neles dende cualquera parte do mundo.
Eu a Latino America teño moito que agradecerlle que os meos cuatro abos foron emigrantes en Brasil e na Arxentina como milleiros de Galegos. O cal moitos foron alá a gañar para comprar terras e facer casas, e comprar vacas que moitos as ... (ver texto completo)

Las gracias son mutuas, y su refran es ajustado a lo que teniamos que hacer con ciertas personas que contaminan este foro. Yo por mi parte ya tengo elegido a quien no contestare jamas. Yo como democrata, respeto y quiero ser respetado, al Sr. que menciona, para mi es totalmente indiferente. Gracias
Un saludo amigo

Pero Lito: Mar brava temola na costa da morte, en Fisterra e Muxia, en Cabo Vilan, ainda que has olas de cabo Silleiro entre Baiona e a Guarda non desmelloran as da costa da morte. Dende logo no Mediterraneo que eu coñezo Mazarron, Roquetas e torremolinos, de mar brava nada de nada. Ademais nestas cousas quen nos pode dar as clases e Xose como bon Marino que foi. A Xose lle digo que soio pescamos o Lucho e mais eu 12 rinchas e 8 fanecas, pero as fanecas estaban riquisimas fritas recien chegadas do ... (ver texto completo)

BARXES el q anda por estos lares soy yo Mikel.. a Lito no le va el "forerismo"?
O fillo da Carmen seguro q ha sido mas marino de despacho jeeeeee pero seguro q de mares conoce mucho mas q yo... y las fanecas estaran riquisimas pero yo soy mas de niscalos y boletus,, aunque tampoco diria q no para mezclar el alvariño con unos percebes o unas angulas como las q se comieron ayer en Donosti celebrando las fiestas de San sebastian

Amigo Xosé: Esplicalle ben o Mikel que o Pontevedra Club De Futbol, estubo en primeira división un monton de anos, e co tempo e paciencia o mellor a división de plata chega. Segun o meo amigo Lucho do Seixo cada vez que ganaba o Pontevedra decian os socios e toda sua inchada "HAI QUE ROELO"no estadio de Pasarón. Eu algun partido co Celtiña sique o fun ver, que do Celtiña fui socio doce anos, pero despois a caza, e a pesca tanto no mar como nos rios puiderón mais. Por certo o outro domingo estando ... (ver texto completo)

BARXES solo conoci hace muchos años la inmigracion galega en eibar y en ermua (quinta provincia galega), y en privado te podre contar mis sensaciones... la verdad es ha Dios gracias esas sensaciones han cambiado primero por mi contacto hace ya 31 años con gallegos,, xefa.. ne.. mariquita,,, ia.. pilar... lito.. manel.. carmen.. y ahora todos vosotros forer@s pero sin lugar a dudas debo aprender muchoooooo de vuestra cultura... mientras tanto lo intento... jeeeee aprendi ya.. el lacon con grelos, ... (ver texto completo)

Amigo Barxes. Espero que nuestro vasco ya se habrá enterado. Es que hay que enseñarle poco a poco las cosas de nuestra tierra. ¿Que tal la pesca?. Por esta tierra lo máximo son sargos y alguna que otra dorada. Ya dice el dicho que "Cartagena mar sin pescado...". Un abrazo. Xosé.

Prezado Zé: ¿Que periodicos merca o teo jefe pro restaurante a bon seguro que La Razon, ABC ou El Mundo? o Isaac que estivo contigo na Franza, naho teim nada que ver con Isaac Diaz Pardo, este foi un intelectuale, escritor, pintor y ceramista
y munto amigo do nosso inesquecido sempre "Castelao"ou non lembras o libro que eu te regalei de Castelao o que decia que os esqueletes naho pudiaum pronunciare
a j.
Mandante cumprimentos o Diamantino, Zé Da Caneca, Paulo Neves, Jorje, Rui Guedes y
un forte ... (ver texto completo)

Munto Obrigado por aclarazahún, más que conste que eu coñecí un tal Santiago, que le gostaba que le xámaramos Castelao, eu pensaba que como era piquino, para parecerse ô castelo se sentía más grande, de tudas maneiras pra min nahún tein a mayor importancia, eu penso que as persoas, debemos respetalas por as suas virtudes, nahún por a sabiduría y menos que sexan de izquerdas ou da dereita.
Referente ô que voçe di ahí das lembranzas de isos gaxos, torne a darlas.
Xa sabe que tornou a aparecer ô ... (ver texto completo)

Amigos Lito e Mikel: Vos agradezo a solicitude de axuda que facedes para os sobriños de Ocandil, ninguen deberia de duvidar nin un instatante, en rascar o bolsillo ante unha situación deste tipo, conmigo e mais con algunhas familias mais contar. Xa antigamente cando ardia unha casa nun pobo, que era mais comun que hoxe, sempre se axudaba, incluso eu lembro que se ia a pedir por os pobos do entorno.
Unha grande aperta.

estimado barxes hize un copia -pega a tu nick pensando en que tu tienes mas capacidad q yo en poder difundir la solicitud de solidaridad
de todas formas me imagino que la solidaridad en zonas rurales va mas alla q en el dinero y q no les faltara ayuda.
Ademas de sobrinos de candil son nietos del tio corbina, hermano da xefa por lo q tambien se hacen familia de lito
un abrazo y venga un empujoncito

Prezado Zé: Eu sei que naô fuste a escola, mais cuando queiras escreber sobre alguen lee primeiro ou pregunta o teu xefe. O Isaac Diaz Pardo, que eu roferin na miña mensagem, foi escritor, pintor, ceramista, y taumbeim um grande galeguista, foi amigo entre outros mutos de Castelao o autor do libro que eu te regalei que leva por título Sempre En Galiza, o cual esta a descansar no Jazico (panteón) de galegos ilustres. O Isaac e merecedor duma distinçao por parte da Xunta Da Galiza, coisa que eu não ... (ver texto completo)

Aprezado Barxés, Isaac trballou con migo na Franza, munto bon home, pegaballe a tudo, como bein dice voçe na sua mensaxe, más eu debo istar equivocado ô mellor íste nahún era, coiciden muntas coisas,ô tal si tiña que por tixolo poño como primeiro, pintar un gran artista, cerumista tiña munta moraba na mesma casa que eu y sempre istaba tirar da orella ò cerume, bein eu ô que nahún sabía ê que era escritor, se vey que iso foi despois, pasoulle coma eu, galeguista era pois conmigo sempre falaba galego, ... (ver texto completo)

Meu caro Isaac,

Como eu não acredito na vida depois da morte não penso, para meu pesar, que agora te atopes em outro lugar ou que vagues polo Universo; penso que infelizmente nunca voltarei a ver-te e portanto isto que escrevo agora não é uma missiva senão uma reflexão. Penso que falar de ti, do que significaste neste mundo, especialmente na Galiza, dos teus méritos, da tua bonomia… não deixa de ser um tópico por conhecido e reconhecido. Eu Isaac, que choro a tua morte, sinto igualmente mágoa ... (ver texto completo)

Bon home por certo, canto trballou ô meu lado, si ten posiblidades de comunicar pra él le da lembranzas miñas.
Unha aperta.

Alegrome que vos gustaran os niscalos das Carballas, o Zé sempre foi mui cumplidor cos seos amigos, se non fora así non me enseñaba o piñeiral onde os había, este ano non tiñan bichos que cando chove muto enseguida botan o bicho.
Se chegastes a Moimenta, as Carballas fica pertiño, a casa do Zé e o final do pobo, está recien rstaurada pequena pero moi bonita, ou preguntais polo fillo do Zé Pequeno o que está en Maddrí e calquer veciño vos informa.
URTE BERRI ON A TD@S ZORIONAK.

Aprezado Barxés, cando mande algun amigo seu a verme ê mellor que me avise primeiro, pois amin alen nahún me coñecen por 25, además eu aveces os nativos de alí le digo que eu so coller os de bon comer, pois a poucos y non dan pra tudos. Falando da aguardiente que me deu pro xefe, que mistura le puso,ô xefe ê probala ê ir pro servicio como unha bala, so dice ô teu amigo querme matar, nahún sey so dice pra que eu nahún a tome ou ê verdade que istá mala.
Unha aperta.

Amigo Piño. Xa vexo que describes tal cual o que facer nestas datas, coa gastronomia co lume dos torgos, etc. Eu os reis pasareinos por Barxa, comendo alguns niscalos e cabrito da terra do Zé Pequeno (As Carvalhas) que el está camiño de Madrid, o que non sei e se pararia en Valladolid a visitar a Pita Moñuda que segun entendin, nalgun mensaxe teo, os controlaches nagunha ocasión polo paseo de Zorrilla.
Cando carallo teredes un par de horas para vir comer as frevas e deitar uns copos de viño, ti ... (ver texto completo)

Barxes. Gracias po la invitación, algún días será, non te preocupes, este verán temos que arranxar algunha merendola en algún lugar. O noso amigo en común, non dice nin pio, igual nin está no pueblo estos días.
Tú si podes date unha volta por Lubián nos Reyes, suele haber bon ambiente.

Lito e Mikel: Desexo que esteades ben, sinto que teñades que traballar, eu bou disfrutar dos ultimos dias de vacacions do 2011, por suposto pola zona de Gudiña, e Frieiras ata o dia 10, teño pensado ir as Carvallas aunque o Zé xa marchu pra Madri, pero non sin antes decirme dun piñeiral que ten moitos niscalos abeiriña do seo pobo, espero coller outra cesta deles.
Gel outro ano non o perdas, este ano son tardios pero estan deliciosos.
UNHA GRANDE APERTA PRA TOD@S

gel.. belssis.. los niscalos de put.... madre.. faltaba el agus de barxes pero bueno... lo pasamos bien tranquilidad y tranquilidad...

Prezados Mikel e Lito: Espero que os niscalos vos gustáran, sentin que non puiderades vir por as augardentes blanca e de ervas. Imos lle poñer a Gel os dentes largos non pola augardente pero si por os niscalos, se estuvera polo Pereiro
tamen lle daríamos a proba, os niscalos das Carballas da terra do 25 son vos eles alí non os collen no sendo o 25 porque llos enseñaron a preparar en Madrí o seo xefe no restaurante.
UN EFETUOSO SAUDO

o lito no se encontro ben pero bueno os niscalos la mitad comidos 25255 estamos o pereiro y si est en la carballas cerca do moimenta aparecedmos si vienes o pereiro a cas de xefa, neto de xefa e sobrino de ne (pica fornsos) MARIQUITA, cobrbina..

Que alegria que esteades ben, tentaremos visitarvos no Pereiro un dia nunha visita rapida por problemas de axenda.
Unha aperta do Barxés

lops niscalos riquisimos perdona por no llegar ayer a tu cas pero el agua de las frieiras hace maravillas.. por cierto 25255 me han dicho q en las carvallas pero bueno yo llego hasta la moimenta y luego-- urte berri on a todos--- feliz navida

Grazas Gel por participar no noso foro e da forma que o fixeches, creo que esa parella de xubilados mercaron un piso na rua diputación,é ultimamente adicanse a pasear un can grande áta fabrica das augas.
Feliz natal e venturoso ani novo.
UNHA GRANDE APERTA

bueno barxes parece q al final llegamos al pereiro
os deseo a ti y a todos los forer@s una feliz navidad y un prospero año nuevo

Sñr. Varela en ningun momento pretendin nin pretendo, faltarlle o respeito a sua irman nin a bostede que bostede si me merece repeito, co cual eu non sabia que o tal Pepe era seo sobriño. Pero se el non insultara, a miña nai eu non me meteria con el.
A bostede pidolle diculpas, é el se está disposto a retirar os seos mensaxes insultantes eu retiro os meos.

Sr. Barxes esto indica su grado de humildad, por mi parte acepto sus disculpas y ruego por favor que mantengamos la calma y seamos discretos a la hora de las descalificaciones. Mi sobrino yo no puedo hablar por el, me imagino que si los dos son caballeros sabran disculparse. Gracias
Feliz Navidad

Preçado Zé: Desculpa por naho entrare antes no foro pois na somana pasada estive eim Barxa desde a terza feira, einte o domingo, andive la detras dos coelhos y algum apañei.
Queria comentarte que o Engazo que lobou as laumpreias pra Vilavella, está a decer que tu i eu somos o mesmo, face igual que outros gaijos de ese pobo, que pode ser o mesmo con nome distinto, que la a uns cuantos que tein varios nomes.
Estahum a trabucarse eim tudo, dicen que andive a por postes de telefóne, cos meos respeitos ... (ver texto completo)

Aprezado Barxés, dixo ô xefe que ô caldú que era mellor facelo ahí, que levalo de aquí, que era mellor a agua y as legumbres, más si nahún a caldo facemos un bon cocido galego. Por a pota nahún se preocupe que levo eu unha munto maja,ê distas que so fai falta ter que meterle dendro, por ô demás lo coce todo, claro si funciona a incimeira, con relazahún ô cabrito xa sey co trace ô Zé da caneca,ô viño teino ô sinor da colleita bon, assín que creo que problema nahún bamos ter. Con relazahún ô marisco ... (ver texto completo)

Prezados Lito, Mikel, Gel, Xóse, Candil, Teresa e demais foreiros do Pereiro sin distinción, vos desexo un feliz nadal e un venturoso ano novo 2012 o voso sempre amigo Barxes.
UNHA APERTA PRA TODOS.

barxes.. y todos los forer@s q estais aqui y los q nos leeis y no estais y claro a todos los q estais en la diaspora... os deseo de corazon un año lleno de paz, salud,, y q cada uno ponga lo q necesite,, yo no tengo lineas para poner
ZORIONAK ETA URTE BERRI ON DENOI BIOTZ BIOTZEZ--- al traductor de google)
estoy deseandoq llegue el lunes para ver la foto de candil ENHORABUENA TERE
y como tu levanto la vista al cielo Y POR TI FOTOEIRO8 (TERE PERDONA MI ATREVIMIENTO)

moitas gracias Barxes o mismo che digo feliz navidad e prospero ano novo 2012, un abrazo.

Aprezado Barxés, me alegro que se asomara outra vez, olle referente a que nos confundan motivos teñen, nahún nos vein, ahora que voçe nahún sexa que ô confundan co seu primo que más da, logo fala ahí ô sinor duma expecialidade que le importa ahún y ô outro, mire a dois dias había unha cea distas que facen na Navidade, querian as mulleres nun lado y os omes no outro, total que ô xefe dixome, Zé colocos da maneira que os homes istén xuntos y as muñeres igual, total
que me confundin, mandey un home ... (ver texto completo)

Amigo Xóse: Maña dia 3 quedei co meo amigo Luciano (Lucho) pros amigos, en ir a practicar algo de pesca deportiva pola ria de Pontevedra, enfrente Bueo e San Xenxo. Creo que si non cae algunha faneca, sargo, pinto, ou maragota, seguro que o lado dalgunha batea caerá algunha rincha (cabala ou caballa en Ourense). Estes peixes conoceos moi ben o boso veciño pescadeiro do Pereiro José Antonio aunque el non os comercializa, e logo pola noite iremos a comer unha merendiña boa a Combarro, so e pena que ... (ver texto completo)

Barxes, me debedes unha. Espero que a pesca fose boa. Referente as rinchas (solo se lle chaman asi en Marin), cando embarquei no Destructor "Jorge Juan" en Cartagena, o entrar na cociña vin unha caixa de cabalas, e dixen "home oxe temos rinchas", e a todo esto un sargento mecánico que estaba con uns cabos reparando unha olla de vapor, virouse e dixome: ¡chaval ¿ti non serás de Marin, verdad?. Digolle: ¡si señor! ¿e como acertou usted? ¡Porque a cabala, chamamola rincha en Marin! Oxe en día con este ... (ver texto completo)

Prezada Tere: Non sabia que eran teus primos, son uns bos amigos meos. Non lle merco o peixe a eles porque cando bou pra Barxa collo a nevera do coche, baixo a lonxa o porto de Vigo e merco alí boa merluza, bacallao fresco e polvo (pulpo) etc. aunque o polvo está mais barato na lonxa de Bueo. Seguro que Xóse deu algunha volta por ela en mais de unha ocasión. O peixe nestas lonxas está todo a moi bon prezo, e o que e mais importante mui fresquiño.

Barxés nahún se olvide que se acerca ô natal, ispero que leve a nevera xea, que eo bou pra ahí y levo ô istomago larego.
Unha aperta.