Alegrome de que este por eiqui O APALPADOR, creo que baixou da serra do Caurel apalpando barrigas de rapazes, e camiño de Pena Trevinca a Porto e de Porto a Vilavella os rapazes nesta tempada tein a barriga chea de chourizos. Ainda que sei que veo cargado de queixos, menbrillo, colacao etc, é os velliños trouxolle a suba do 1% na pensión. Carallo que xeneroso é.

Un saudo a todos os foreiros de boa fe.

"... e os velliños trouxolle a suba do 1 % na pensión."
Sí, ho, sí. De iso nada. A min non me deron outras ordes: a suba só é do 0,25 %, a cuarta parte do que vostede pensa.
Por iso eu vin cargado de saúde para todos, que non teñan que gastar a pensión enteira en copagos de menciñas.
A ver se para o ano que ven arranxo unhas zocas novas para chegarmos a Barxa, que este ano chegaron gastadiñas á Vilavella.

Ola a todos os amigos deste foro da Vilavella.
Veño cunha boa carrada de desexos de saúde para todos. Para os bos, e tamén para algún malandro que anda solto de cando en vez escaravellando entre as mensaxes.
Unha aperta para estes foreiros, sexan da Vilavella, de máis acá, ou de máis aló.
Bo Nadal.

Sr. Apalpador le felicito por su contestación... que pena no poder yo escribir "Galego"lo entiendo pero nada más... se nota que su nivel cultural es muy alto, quizás universitario.

Graciñas pola súa felicitación; pero o meu nivel cultural ven sendo o dos estudios primarios, aquí na Serra do Courel. Alá polo Nadal xa serei xeneroso con vostede no intre do apalpamento das barrigas, que este ano foi bo ano de castañas.

No entiendo nada, estos señores que parece que les cuesta escribir el castellano tan bonito como es, siempre haciéndolo de manera que no se le entiende nada, por favor copien de Don Manuel Varela y sus personajes.

Non señor. Eu non vou copiar a ninguén. Alfonso X xa escribiu as súas "Cantigas" na nosa fermosa lingua, e era moito máis sabio que vostede, que nin se identifica.

--Olha, isto do matrimónio nâo é o que eu aguardava. Estou muito desiludida.
--E lô? Porque é que dizes isso?
--Pois é que desde dúas noites antes da boda, o meu Zé nâo fez mais o amor comigo...
--Isso é terrivel. Deverías divorciar-te do Zé.
--Mas... é que o Zé nâo é o meu marido!

Uma idosa vai pela rua e olha uma morea de rameiras esperando num dispensario de enfermidades venéreas, e di:
_ E logo aquí que se dá?...
_ Chocolate _dilhe uma rameira.
E a velhinha fai cola.
Ao chegar, o médico di:
_Nâo lhe dá vergonha, voçé a sua idade?
E a idosa di:
Eu quando era nova roía, mais agora que nâo posso roer, chupo!

ola!

Pois amigos meos a culpa e de 4 que solo insultan outros 4 que falan sin sentido e outros 4 que e millor no encender o aparello pa non ver tantas sandeces e chorradas, pero non o digo eo solo dio a mayoria da xente sensata, esto non e o que era o principio era un foro de amigos de xente da VILAVELLA e de outros pueblos, pero xente con boas ideas, por que ahora aunque algun pensa que fai gracia con alguha palabrita, equibocase, pa empezar penso que todos poñan o seo NOMBRE, e asi acababanse os MENTIROSOS ... (ver texto completo)

Moi ben, Tono Ballesteros. Só che faltou predicar co exemplo e escribir co teu nome.
Saúdos cordiais.

Varelaaaaaa....!

Falo sozinho.
É pior: falo como si tivese alguém ao meu lado.
Pior ainda: ás vezes respondo ás minhas próprias perguntas.
Muito obrigado.

Amigo Manuele, debemos perdoar a tudos, como dixo el fixo de Deus, perdónalos que no saben lo que hacen, además eu creo que muntas veces somos víctimas de nostros propios errores,é por iso nahún somos nin mellores nin peores, tú ten fe y respeito a los demás verás como serás recompensado, claro y de vez encuando comendo un bon cabrito asado, dirás tú que lo de cabrito nahún pega, a verdade que nahún munto, más sabe béin.

Unha aperta.

MAIS SABE BEM? CARALHO NO ZÉ!

Pelotas é um estado, é um estado que há no Brasil.
Meu tío que é brasileiro baila em Pelotas no mes de abril.
Banana nâo tem caroço, nâo tem caroço, nâo tem, nâo tem.
Tambem a carne sem osso nâo tem carosso, mas sabe bem.
Estavam dois namorados muito achegados sem fazer mal.
Ele colheu-a pela cintura e levou-a pra um bananal.
Colheu-a pela cintura com muita ternura e brincadeira,
meteu-lhe o bicho peludo pelo buraco da mexadeira. ... (ver texto completo)

Que levas en esa saia
que tanto valor lle das?
Levo garbanzos e fabas
para ir a estraperlar.

Con iso do estraperlo,
con iso de estraperlar,
con iso do estraperlo
nin Deus quere traballar.

Que levas nesas alforxas
que tanto valor lle das?
Levo café e azúcar
da raia de Portugal. ... (ver texto completo)

Pois chegou vostede tarde, amigo meu.
De todos os xeitos, ése foi precisamente o regalo que me trouxeron os Magos todos os anos da miña infancia, que aquí, ao Caurel, xamáis quixeron entrar os camellos.

Un Corre que te cagas e unha levita blanca.

Sinor O APALPADOR, istou na mesma línea que voçe, so descrepo en unha coisa,éste sinor Frieirés ou é maluco, ou do contrario de bon gaxo nahún téin nada, eu desdelogo nunca na miña vida me metin con él, emcambió sempre istá a soñar co meu amigo Manuele é con migo. Fodase co gaxo.

Vai ter razón vostede, señor das Carvalhas, neste asunto do Frieirés. Máis que maluco, ben parece un malandro o gaxo ése.

Como vexo que anda de boca en boca a súa agulla percutora, señoría, aí lle vai este regaliño para o solsticio de inverno, con perdón do meu amigo Manuel María polo cambio dunha palabriña:

O CARALLIÑO
Labrado da miña mau
fixen coa miña navalla
un caralliño de pau.
Leva timón e chavella
e unha rella furadora
feita cunha lata vella.
Ten orelleira, rabela ... (ver texto completo)

O Apalpador: Mi regalo para ti una caja de Viagra ¿porque? pues simplemente que andas flojo. Son en forma de bombones, creo que te gustaran, tambien una bufanda para que no se enfrie el cilindrin. fodase ogaxo

Gracias polo seu agasallo, señora, pero O Apalpador nunca recibe regalos. É coma se lle regalara oro, incenso e mirra a Gaspar, Melchor e Baltasar. Poderían denunciarnos por suborno. Esa caixiña que di gárdea vostede para o seu xefe.

Quero felicitar o APALPADOR por varias cousas, e tamen meterlle unha reprimenda cariñosa por outra banda. Felicitalo pola funcion que desempeñou na historia, cando ia polas aldeas acariciando a barriga dos rapaces vendo os que a tiñan chea ou vacía, os que a tiñan chea non habia comida do saco que levaba o lombo, e pros que a tiñan vacia habia comida do saco. Tamen felicitalo polas suas poesias tan bonitas e sobre todo para estas datas.
A reprimenda e por non baixar Andalucia a darxe de comer os ... (ver texto completo)

Ese territorio, amigo Ocarballo, é da competencia. Neste intre non sei moi ben se pertence aos Reis Magos ou a Papá Noel. O meu territorio anda polos Ancares, o Caurel e Valdeorras. Xa me pode meter unha sanción do carallo a Comisión Nacional da Competencia por saírme cara o sul, por ter chegado á Vilavella.

Bota viño do Ribeiro,
taberneiro,
bota viño,
bota viño do Ribeiro,
que nesta vila pra cantare
temos que beber primeiro,
temos que beber primeiro,
ai lalelo, ai lalalo.

Alá vai o gaiteiro
por detrás do fental,
vai tocando unha gaita,
ai, deixádeo pasar,
ai, deixádeo pasar,
homes e mulleres,
toda a xente a bailar.

Sonche de moito palique
as rapaciñas da Vila,
sonche de moito palique:
elas botan o anzuelo,
quen queira picar que pique,
quen queira cantar que pique
ai lalelo, ai lalalo. ... (ver texto completo)

Para este saltimbanqui, probablemente amigo de todos, pero con vocación de subela, voulle regalar dúas cousiñas:
Un NARIGÓN
Un FERRÓN
A ver se amanadando tantiño os seus fociños, deixa de fozar na nosa corte.

O Camba é, de todos os foreiros da bisbarra, a persona máis lírica, formal, relixiosa e educada. E polo que se refire á marcialidade, só lle gana o majara Romerales.
Para personaxe tan sobranceiro aí lle van estes versos do grande León Felipe:

Ser en la vida romero,
romero sólo que cruza siempre por caminos nuevos.
Ser en la vida romero,
sin más oficio, sin otro nombre y sin pueblo.
Ser en la vida romero, romero..., sólo romero.
Que no hagan callo las cosas ni en el alma ni en el
cuerpo, ... (ver texto completo)

Contaban hai uns anos os das esquerdas aquelo de que un tal Aznar tiña a miningalla moi fraquiña, para poder metela nunha botella.
Mais os de dereitas non calaban daquela, e retrucaban en castelán, que éstes eran máis finos:
--Y Felipe González la tiene que tener muy olorosa, porque la mete en romero.
Eu observaba entonces a Inda Cho Sei porque, no canto de rir, sempre me decatei de que fruncía o entrecello, torcía o fociño e engruñaba as entrepernas cun aceno de dor, coma se a súa cousiña poidera esfolarse naquel intre.

Non lle vou facer ningún agasallo, señor Cho, porque vostede leva xa para cuarenta anos moi contento coa súa Silva. ... (ver texto completo)

Pregúntalle a Loca del Tango á Loca Sin Bragas:
--Loquita, y cuando venga el Apalpador, ¿qué le vas a pedir?
-- ¿Que qué le voy a pedir?... Pues cincuenta euros, como a todos, ¡no te jode!.

Um frade andava ao peditório; chegou à porta de um lavrador, mas nâo lhe quiseram aí dar nada. O frade estava a cair com fome, e disse:
--Vou ver se faço um caldinho de pedra.
E pegou numa pedra do châo, sacudiu-lhe a terra e pôs-se a olhar para ela para ver se era boa para fazer um caldo. A gente da casa pôs-se a rir do frade e daquela lembrança. Diz o frade:
--Entâo nunca comeram caldo de pedra? Só lhes digo que é uma coisa muito boa.
Responderam-lhe:
--Sempre queremos ver isso.
Foi o que ... (ver texto completo)

Pois eu coñecín ao señor Romero sendo recluta. El era o teniente sanitario ó que me presentei un día, moi preocupado por certo comechón nas partes baixas despois dunha visita a determinado lugar.
Mandoume tomar uns comprimidos como prevención, e díxome que non me preocupara, que todos os meus órganos estaban ben de saúde, que o que me pruía non era o berbequí, senon a conciencia.
--E como podo saber, chegado o intre de facelo, que aquelo está sano e sen perigo de coller unha infección?
--Pois ... (ver texto completo)